Μήπως το πενηντάρι σου τελευταία έχει αρχίσει να χορεύει καρσιλαμά; Μήπως η μοτοσυκλέτα σου δεν μπορεί να ξεκινήσει στα φανάρια από το γλίστρημα; Μήπως παίζει κωλιές και πατσαούρια παντού; Μήπως έχουν βγει τα λινά του πίσω ελαστικού και σε χαιρετούν; Ε τότε φίλε μου ήρθε η ώρα να αλλάξεις επειγόντως λάστιχα.
Μπορεί η υψηλή πίεση να μην κάνει καλό στην υγεία σου και να χαπακώνεσαι για να σου πέσει, κάνει όμως πολύ καλό στα ελαστικά σου. Το βιβλίο χρήσεως της μοτοσυκλέτας σου (και ίσως ένα ταπεινό αυτοκόλλητο στην αριστερή πλευρά του ψαλιδιού) γράφει τα σωστά νούμερα που πρέπει με αυστηρότητα να ακολουθείς.
Κι εκεί που είσαι ο πιο ευτυχισμένος άρχοντας του δρόμου και σουλατσάρεις σβέλτα με τη μοτοσυκλέτα σου και χαϊδεύεις και λίγο γαμπούλα στο γκομενάκι που κάθεται επίσης ευτυχισμένο από πίσω, πετιέται μάπας με τουτού από το στενό μπροστά σου στα 20 μέτρα: Στην αρχή τα μάτια σου πετάγονται έξω σαν του κογιότ στο καρτούν, μετά φωνάζεις “γαμώτ’ γαμώτ, τον ήπιαμε” και μετά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε κάνει να πλακωθείς στα φρένα.
Αν κοιτάξεις πίσω στο μοτοσυκλετιστικό σου παρελθόν θα δεις ότι ίσως να μπορούσες να είχες γλυτώσει κάποιους βρόντους από λάθος χειρισμό φρένων όσες φορές έπεσες επειδή κάποιος ασυνείδητος πετάχτηκε τελευταία στιγμή από το πουθενά.
Ή έχεις ξεχάσει να καθαρίσεις τη ζελατίνα του κράνους σου κάτι αιώνες και έχει μαζευτεί η σάρα η μάρα και όλο το κακό συναπάντημα, ή σου θολώνει τώρα που δροσίζει ο καιρός. Αν ισχύει το πρώτο την βγάζεις και την πλένεις (όπως έχουμε ξαναπεί, μόνο με σαπούνι και νερό). Αν δεν είναι εξαιτίας της μπίχλας τότε θολώνει εξαιτίας της υγρασίας της αναπνοής σου.
…τραγουδάει ο Ζαμπέτας και σίγουρα σας χάλασε λίγο που την προηγούμενη βδομάδα έβρεξε λίγες μέρες και γίνατε κώλος, μετά συγχωρήσεως, πάνω στο μηχανάκι. Αυτό που χρειάζεστε είναι ένα σετ αδιάβροχα ειδικά για μοτοσυκλετιστές.
Ξέρουμε τι θα κάνεις του χρόνου το καλοκαίρι: θα πας διακοπές στην Κάρπαθο. Που είναι αυτό; Πάνω από την Κάσο και κάτω από τη Ρόδο βρε αγεωγράφητε. Ένας ιδανικός τόπος διακοπών πολύ κοντά στην Κρήτη και πολύ μακριά από την Αθήνα, με όλα τα καλά που συνεπάγεται αυτός ο συνδυασμός.
Γιατί τόσο εύφορος, πλούσιος και ευλογημένος τόπος όπως η Κρήτη έχει τη χειρότερη ποιότητα ασφάλτου με τη μικρότερη δυνατή πρόσφυση; Γιατί οι δρόμοι της, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα στρώνονται με καινούργια άσφαλτο, μετά από κάποιες βδομάδες γλιστράνε σαν σαπούνι; Γιατί αφού την κάνουν που την κάνουν τη δουλειά, δεν την κάνουν όπως πρέπει ώστε να μειωθούν τα ατυχήματα στο ελάχιστο;
Πριν από λίγο πέρασε ένας μαγκίτης παπόβιος πιτσιρικάς με σούζα έξω από το μαγαζί μας στην Κισσάμου. Μιλάμε για εκπληκτικό έλεγχο στη μία ρόδα, με το πίσω φρένο να ελέγχει μικρομετρικά το σημείο της ισορροπίας και το τιμόνι στον αέρα να κατευθύνει γυροσκοπικά την κατεύθυνση του κωλοφτιαγμένου παπιού. Μεγάλος πιλότος, το προσγείωσε μετά από τουλάχιστον χίλια μέτρα χωρίς να το σκάσει απότομα κάτω.
