«Ωραία, τη βγάλαμε και σήμερα», σκέφτηκε μέσα από το κράνος του ο φίλος μας ο Γιάννης ο Όμορφος (όχι ο Σερβετάς), καθώς επέστρεφε από την βόλτα του. Κάθε βδομάδα παίρνει το πολυβόλο του BMW S1000XR και κάνει μια πολύ (έως και πάρα πάρα πολύ) γρήγορη βόλτα μέχρι τα στροφιλίκια στο Μπαλί (Ρεθύμνου, όχι Ινδονησίας) και πίσω. Όπως κάθε φορά, λίγο πριν φτάσει στο σπίτι του ευλόγησε την τύχη του. Αμ δε. Στη μέση της εξόδου προς λεωφόρο Μουρνιών, άσπρο Citroen ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΑΝΑΠΟΔΑ. Πάμε πάλι γιατί δεν καταλάβατε: ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΑΝΑΠΟΔΑ για να μπει στην εθνική από την ΕΞΟΔΟ και ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ.
Χθες επέστρεψα από το Mega Test On-Off που παραδοσιακά διοργανώνει το περιοδικό ΜΟΤΟ κάθε χρόνο αυτή την εποχή. Να σας θυμίσουμε ότι πριν ανοίξουμε το GAS εργαζόμασταν στο κορυφαίο ελληνικό περιοδικό μοτοσυκλέτας ως δοκιμαστές-συντάκτες, κι έτσι όταν χρειάζονται αναβάτες σε σπέσιαλ περιπτώσεις δεν διστάζουν να μας καλέσουν για βοήθεια. Τι είναι όμως αυτό το Mega Test On-Off;
Το να βρουν οι εταιρείες ονόματα για τις μοτοσυκλέτες τους είναι ασύγκριτα πιο δύσκολο από το να βρει κάποιος όνομα για το παιδί του. Διότι για το παιδί, είτε με των γονιών σου, ή των πεθερικών, ή κάποιο εντυπωσιακό αρχαίο – Έκτορας, Οδυσσέας, Φαίδρα, ξεμπερδεύεις γρήγορα. Τα ονόματα των μοτοσυκλετών όμως πρέπει να βγάζουν νόημα στις περισσότερες γλώσσες του δυτικού και ανατολικού κόσμου. Φανταστείτε ένα φοβερό όνομα στα γερμανικά που είναι βρισιά στα ιταλικά. Επίσης τα ονόματα των μοντέλων, σε αντίθεση με των παιδιών, είναι σήματα κατατεθέντα και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άλλους. Φανταστείτε το “Γιάννης” και το “Μαρία” να ήταν πατενταρισμένα.
Τη βδομάδα που μας πέρασε, ένας πενηντεπτάχρονος οικογενειάρχης έκανε πετάλι αμέριμνος πάνω στο ποδήλατό του μέσα στην πόλη, απολαμβάνοντας τη ζωή του. Στην επόμενη διασταύρωση ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε μία κυρία, τον χτύπησε και τον άφησε αιμόφυρτο (και λίγο αργότερο κατέληξε) στην άσφαλτο. Έκανε το πρώτο τραγικό λάθος να περάσει το STOP, διέπραξε και το έγκλημα να τον παρατήσει. Λίγες μέρες πριν ένας ογδονταπεντάχρονος παππούλης περπατούσε επίσης σε κεντρική οδό της πόλης όταν ένα αυτοκίνητο τον φόρτωσε και τον απογείωσε. Το ασυνείδητο ανθρωπόμορφο φυσικά τον παράτησε και έφυγε.
Άνοιξε ο καιρός και βγήκαν έξω όλες οι μοτοσυκλέτες και τα μηχανάκια. Πέρασε και το Πάσχα και έφτασαν και οι τουρίστες με τα ενοικιαστικά τους αυτοκίνητα και σκουτεράκια. Θα σφίξουν και οι ζέστες και θα αποτρελαθούν οι ήδη τρελαμένοι ντόπιοι οδηγοί αυτοκινήτων και οι τρέλες τους θα ξεφύγουν. Πανζουρλισμός. Τα ατυχήματα με το τσουβάλι είναι δεδομένα. Αν το κάνει η καληώρα και δεις τον άλλο ξάπλα στο δρόμο τι κάνεις;
Το θέμα των ελαστικών που θίξαμε την προηγούμενη βδομάδα είχε σουξέ γκράντε και του οφείλουμε άλλο ένα άρθρο για να το εξαντλήσουμε. Όπως είχαμε αναφέρει, τα λάστιχα (μοτοσυκλέτας, αυτοκινήτου αλλά και όλων των οχημάτων, από ποδήλατο μέχρι τρακτέρ) χρειάζονται αλλαγή όχι μόνο όταν τελειώσει το πέλμα τους και γίνουν καραφλά, αλλά και όταν αρχίσουν να γερνούν.
Φέρνει ένας φίλος τις προάλλες στο μαγαζί να δούμε τη μοτοσυκλέτα του για να του προτείνουμε διάφορα αξεσουάρ – ξέρετε τώρα, μανέτες αρθρωτές, αντίβαρα χρυσά, καθρέφτες μπάνικους και δε συμμαζεύεται. Βλέπω τα λάστιχά του, πιο τελειωμένα πεθαίνεις. Το πίσω ήταν πιο καραφλό από τον Γκουζγκούνη, το μπροστινό ρυτιδιασμένο σαν σάπια σταφίδα. “Μην ανησυχείς,” μου λέει, “έχω προγραμματίσει να τα αλλάξω τον Σεπτέμβριο για να έχω όλο τον χειμώνα μπροστά μου.” Όπα φίλε. Αμπραγιάζ.
Το ευχάριστο είναι ότι τώρα τελευταία πολλοί γονείς ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των παιδιών τους κι έρχονται για να αγοράσουν κράνη. Βλέπετε έχουν καταλάβει πόσο χρόνο και χρήμα γλιτώνουν στις μετακινήσεις τους από και προς το σχολείο με το μηχανάκι κι έτσι θέλουν προστασία και για το κεφαλάκι του παιδιού τους.
Πριν από λίγες βδομάδες αναρωτιόμασταν αν υπάρχουν ακόμα κάγκουρες. Τι είναι όμως ο “κάγκουρας” (ή και “καγκούρι”); Καλά, όλοι τους ξέρετε, απλώς δεν γνωρίζατε ότι τους αποκαλούν έτσι. Είναι αυτοί οι αναβάτες μοτοσυκλετών (ή/ και οδηγοί αυτοκινήτων) που παρεμβαίνουν στην εμφάνιση και τα μηχανικά μέρη του εργαλείου με αμφίβολης αξίας αισθητικές ή τεχνικές “βελτιώσεις”. Η πρωτογενής έννοια του όρου σημαίνει ο επιδειξίας, ο λαϊκός τύπος, αυτός που αυτοπροβάλλεται άκομψα γελοιοποιώντας τον εαυτό του σε μια προσπάθεια να καταξιωθεί, χωρίς όμως ο ίδιος να το καταλαβαίνει.
Το τι χάος επικρατεί στο μυαλό των περισσοτέρων, ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα, δεν λέγεται. Έχει μπερδευτεί ο κόσμος από τα τόσα που ακούει, το έχει πει άλλωστε και ο Κλιντ Ίστγουντ “οι απόψεις είναι σαν τους πισινούς, ο καθένας έχει και από μία.” Έτσι είναι, γιατί ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του, στα φόρουμ γίνεται της μουρλοκακομοίρας – υπάρχουν ένας-δύο που γράφουν σωστά πράγματα και άλλοι ενενήντα οκτώ που γράφουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.
