Στις 6 Αυγούστου, στις εννέα η ώρα το πρωί, θα έχουν περάσει ακριβώς δέκα χρόνια από την μέρα που ανοίξαμε το GAS. Όταν αναλογιστούμε πόσο γρήγορα πέρασαν, νιώθουμε ότι είναι το πολύ τα μισά, ενώ αν σκεφτούμε πόσα πράγματα έχουν γίνει από τότε, έχουμε την αίσθηση ότι έχουν περάσει τα διπλάσια.
Το ευχάριστο είναι ότι τώρα τελευταία πολλοί γονείς ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των παιδιών τους κι έρχονται για να αγοράσουν κράνη. Βλέπετε έχουν καταλάβει πόσο χρόνο και χρήμα γλιτώνουν στις μετακινήσεις τους από και προς το σχολείο με το μηχανάκι κι έτσι θέλουν προστασία και για το κεφαλάκι του παιδιού τους.
Αρκετός κόσμος έρχεται τελευταία, ο οποίος επιθυμεί να επισκευάσει το κράνος του. Όπως καταλαβαίνετε, όταν λέμε “επισκευή” δεν εννοούμε ρεκτιφιέ, φαναρτζή, βάψιμο, λουστράρισμα, αλλά αλλαγή ζελατίνας και του πλαστικού μηχανισμού που την κρατάει στο κράνος, αλλαγή εσωτερικών μαξιλαριών, πλαϊνών καπακιών αν διαθέτει, τσιμουχών στεγανοποίησης από το νερό, αεραγωγούς, αεροδυναμικά βοηθήματα ή οτιδήποτε άλλο.
Τα αμιγώς μοτοσυκλετιστικά τζάκετ πέφτουν πολύ «πολεμικά» και δύσχρηστα σε όσους κυκλοφορούν με ποδήλατο ή με τα πόδια στην πόλη. Το δερμάτινο με τα τιτάνια δεν είναι το ιδανικότερο μπουφάν για περπατάδα-ρομαντσάδα με τη συμβία και ποτό το βράδυ (εκτός αν μιλάμε για παμπ στην Αγγλία όπου ακόμα και από το αυτοκίνητο να βγεις με δερμάτινη φόρμα Dainese δεν τρέχει κάστανο). Για όσους λοιπόν δεν κυκλοφορούν με μοτοσυκλέτα, υπάρχουν τα νέα, ιδανικά για αυτήν την εποχή, windbreakers.
Αποτελεί πάγια τακτική των GASολογιών να μη συστήνει βιβλία στους αναγνώστες της, αφενός γιατί η ανάγνωση προϋποθέτει γνώσεις Δευτέρας Δημοτικού που δεν έχουν όλοι και αφετέρου διότι, αν κρίνουμε από μερικούς αναγνώστες που γνωρίζουμε προσωπικά (και έχουν πάει σχολείο), το μόνο που θα έπρεπε να διαβάζουν είναι το «Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση» του Sigmund Freud (εκδ. Γκοβόστης, Αθήνα 2005).
Κατ’ αρχήν κοπέλα (για το γυναικείο touch και άποψη). Ούτε κοριτσάκι, ούτε θεία με ρευματισμούς. Από 20 έως 35 λέμε, αλλά και όλα τα καλοκαίρια να μην τα μετράει κάποια, αν μας κάνει στα υπόλοιπα κανένα πρόβλημα. Μουρτζουφλιά, κακομοιριά, συννεφιά, αρνητικότητα, ξεπαρεού, μακριά από μας. Πλατύ χαμόγελο και καλή διάθεση must, αλλά τα γνήσια που βγαίνουν από μέσα, όχι τα πλαστά που είναι για ζαρπάκια.
Αμάν! Ήρθε πάλι η ώρα να βρεις δώρα για τον αγαπημένο σου ή την καλή σου, για τον αδερφό, το μπαμπά και τη μαμά, τους Μανώληδες, τους Χρήστους, τις Χριστίνες, τις Χρυσούλες, τους Βασίληδες, τις Βασούλες, συν αυτούς που έχουν γενέθλια αυτές τις μέρες… ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Οι γραμμές που διαβάζετε τώρα γράφονται στο καταπληκτικό εστιατόριο Νέα Ρούματα, όπου έχουμε μόλις φάει και μοιράσαμε στον καθένα ένα κομμάτι από την παραδοσιακή πλέον, πρωτοχρονιάτικη πίτα μας. Μεταξύ αρνιού στον ξυλόφουρνο και χοιρινού με πιπεριές και μανιτάρια, καλιτσουνιών, στάκας και λουκάνικων, συμπεραίνουμε ότι το κόψιμο της πίτας είναι απλώς μια πρόφαση για να βρεθούμε όοολοι μαζί και να γιορτάσουμε τη ζωή βολτάροντας με τις μοτοσυκλέτες μας.
Την προηγούμενη βδομάδα παρακολουθήσαμε ένα εντατικό διήμερο σεμινάριο για να βελτιώσουμε το ηλεκτρονικό κατάστημά μας, www.gasmoto.gr. Όχι αισθητικά ή λειτουργικά, διότι είναι πανέμορφο και πανεύκολο και δεν το λέμε μόνο εμείς αλλά οι εκατοντάδες επισκέπτες του και αγοραστές, από την Κομοτηνή μέχρι την Ιεράπετρα.
Μάγκες ετοιμάστε τα εργαλεία! Πλύντε τα, γυαλίστε τα, στολίστε τα. Συνεπιβάτριες βγάλτε από τις ντουλάπες μπουφάν, γάντια κράνη και ότι άλλο έχετε θαμμένο από το καλοκαίρι. Αυτό που περιμένετε εδώ και ένα χρόνο, μετά από έντονη λαϊκή απαίτηση, θα γίνει την Κυριακή δύο του Φλεβάρη (καιρού επιτρέποντος ασφαλώς).