Πριν από λίγο πέρασε ένας μαγκίτης παπόβιος πιτσιρικάς με σούζα έξω από το μαγαζί μας στην Κισσάμου. Μιλάμε για εκπληκτικό έλεγχο στη μία ρόδα, με το πίσω φρένο να ελέγχει μικρομετρικά το σημείο της ισορροπίας και το τιμόνι στον αέρα να κατευθύνει γυροσκοπικά την κατεύθυνση του κωλοφτιαγμένου παπιού. Μεγάλος πιλότος, το προσγείωσε μετά από τουλάχιστον χίλια μέτρα χωρίς να το σκάσει απότομα κάτω.
Που πας βρε βλάκα ανόητε δεξιοτέχνη της σούζας και της κωλιάς και των οχταριών μέσα στην κίνηση, με παππούδες να περνάνε απέναντι χωρίς να κοιτάνε αριστερά δεξιά; Με αυτοκίνητα ταλαιπωρημένων τουριστών και τσαντισμένων ντόπιων που στρίβουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε χωρίς φλας ή άλλη προειδοποίηση;
Οι καλύτερες μοτοσυκλέτες του κόσμου, με φρένα και συστήματα ABS από το υπερπέραν, χρειάζονται περίπου 50 μέτρα για να σταματήσουν από τα 120 χιλιόμετρα, με έμπειρο αναβάτη σε άσφαλτο γυαλόχαρτο, επιπέδου πίστας. Εσύ πόσο θα χρειαστείς με το παπί σου ή το σκούτερ σου ή και την BMW σου βρε αδερφέ, όταν φρενάρεις σε άσφαλτο που γλυστράει σαν πάτωμα ελαιουργείου; Με κρύα (προπέρσινα) λάστιχα και πίεση αέρα άγνωστη; Ακόμα και αν πιστέψουμε ότι φρενάρεις όπως ο Valentino Rossi και ότι χρειάζεσαι την ίδια απόσταση όπως αυτός, και πάλι δε θα μπορέσεις να αποφύγεις το Κορόλα που κάνει αναστροφή μπροστά σου στα δέκα μέτρα. Γι’ αυτό πήγαινε κότα στην πόλη. Με το δεξί χέρι πάντα πάνω στη μανέτα και το πόδι έτοιμο πάνω από το πεντάλ του φρένου. Έτσι θα μείνεις πάντα όρθιος και χαμογελαστός.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 26/8/2009