Αντίθετα με πέρυσι που τέτοια εποχή ήμασταν αγκαλιά με τη σόμπα τουρτουρίζοντας από το κρύο, φέτος είναι ακόμα καλοκαίρι. Φαίνεται από τους τουρίστες, φαίνεται από τα κοντομάνικα και τα σορτσάκια, φαίνεται από τον ήλιο που ζεματάει ακόμα τα μεσημέρια. Όμως έρχονται βροχές και αν δεν δώσετε ιδιαίτερη σημασία στις πρώτες, θα φάτε κάτι σουπίδια που δεν θα ξέρετε από πού σας ήρθαν.
Τι έχει μεγάλο σουξέ μόλις πιάσουν οι πρώτες βροχές; Τα αδιάβροχα μπουφάν και παντελόνια λέει εκεί ο τελευταίος στη γαλαρία. Σωστά. Και μετά; Οι μπότες; Καλή σκέψη αλλά όχι. Αυτό που φεύγει σαν φρεσκοψημένα ψωμάκια τα ξημερώματα σε φούρνο της Σαντορίνης είναι οι κουκούλες για τη μοτοσυκλέτα.
Από την τόση παραπληροφόρηση για κάθε έμψυχο ή άψυχο πράγμα που υπάρχει, ασφαλώς δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν και τα κράνη. Υπάρχουν διάφορες ανεξάρτητες προδιαγραφές ασφαλείας (η εγγλέζικη SHARP είναι μία απ’ αυτές για παράδειγμα) που βαθμολογούν με πέντε αστέρια κάτι ψιλοδεύτερες μάρκες και με τρία τις κορυφαίες και ακριβότερες. Πώς να μην μπερδευτεί ο κόσμος;
Όταν αναγκάστηκα πρόσφατα να μείνω χωρίς μοτοσυκλέτα για τρεις βδομάδες, δεν με ένοιαξε καθόλου. Ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το ποδήλατό μου που είχε βγάλει αράχνες το καημένο. Ευκαιρία και για μένα να ξεσκουριάσω λιγάκι, γιατί την τελευταία φορά που έκανα γυμναστική δεν είχα ούτε γκρίζες τρίχες, ούτε μαγαζί. Τα πράγματα όμως στην αρχή δεν ήταν τόσο ονειρικά όπως τα φανταζόμουν.
Με ιδιαίτερη χαρά ακούμε πολλούς φίλους και πελάτες μας να παρατηρούν και να σχολιάζουν πόσο χαίρονται με τις νέες μειωμένες τιμές, ειδικά στις νέες παραλαβές των casual ρούχων αλλά και στον τεχνικό εξοπλισμό μοτοσυκλέτας. Φυσικά θα θέλαμε να το είχαν παρατηρήσει από πιο πριν που το πρωτοεφαρμόσαμε αλλά δεν πειράζει, κάλλιο αργά παρά αργότερα.
Όλα αυτά τα καταπληκτικά ολοκαίνουργια ρούχα που αρχίσαμε να παραλαμβάνουμε από την προηγούμενη βδομάδα, ξεκίνησαν σαν ιδέες στα κεφάλια κάποιων ταλαντούχων σχεδιαστών που τα σκιτσάρουν στο χαρτί και μετά τα στέλνουν για την παραγωγή των δειγμάτων. Έχει ήδη ξεκινήσει ένας εφιαλτικός αγώνας δρόμου… Μόλις παραλάβουν και τσεκάρουν τα δείγματα πρέπει να τα στείλουν εγκαίρως στους εισαγωγείς κάθε χώρας για να ξεκινήσει ο δειγματισμός των αντιπροσώπων κάθε πόλης.
Αυτές οι διακοπές ήταν οι πρώτες μου με μοτοσυκλέτα φέτος, τη “θεία” του Ιάκωβου, ένα άψογα συντηρημένο Fazer 600 του ‘03. O προορισμός ήταν άγνωστος αλλά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: παραλία, στην ανατολική Εύβοια για ελεύθερο κάμπινγκ μαζί με την συνταξιδιώτισσά μου που θα παραλάμβανα στη διαδρομή.
Πάρα πολλές φορές χρησιμοποιούμε την υπερβολή σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, ως εργαλείο για να σας κάνουμε να γελάσετε και παράλληλα να σκεφτείτε μέσω του αστείου μερικά πολύ σοβαρά πράγματα. Εδώ και τέσσερα χρόνια, κάθε βδομάδα προσπαθούμε με καυστικό και πικάντικο τρόπο να τονίσουμε αυτά που βλέπουμε γύρω μας, παραδείγματα της καθημερινότητας προς αποφυγή, έτσι ώστε οι μικρές γρατζουνιές να μη γίνουν νοσοκομεία.
Δυστυχώς κλαψ, λυγμ, διακοπές τέλος. Σας γράφω αυτές τις γραμμές από το καράβι της επιστροφής ενός υπέροχου ταξιδιού μέσα και γύρω στην Ελλάδα μας. Να σας εξομολογηθώ ότι πριν φύγω είχα λίγο από το τουπέ του Κρητίκαρου: "τι να μας πούνε μωρέ κι αυτοί, επαέ είναι παράδεισος, έχουνε αυτοί Φαλάσερνα και τσικουδιά και χοχλιούς μπουμπουριστούς;" Η αλήθεια είναι ότι δεν τα έχουν αυτά.
Σας γράφω αυτές τις γραμμές κάτω από μία ομπρέλα σε μια εξωτική παραλία. Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα δυσκολευτούν να το πιστέψουν αλλά όχι, δεν είναι στην Κρήτη. Είναι σ´ έναν ιδανικό προορισμό για διακοπές και κρίμα πραγματικά που άργησα να τον ανακαλύψω, όμως θα ξανάρθω σίγουρα. Διότι για να βρει κανείς πραγματική δροσιά πρέπει να είναι στο βουνό.
_1000.jpeg "GASΟΛΟΓΙΕΣ #371 | ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΑΓΑΠΟΥΛΑ")
