Τη βδομάδα που μας πέρασε, ένας πενηντεπτάχρονος οικογενειάρχης έκανε πετάλι αμέριμνος πάνω στο ποδήλατό του μέσα στην πόλη, απολαμβάνοντας τη ζωή του. Στην επόμενη διασταύρωση ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε μία κυρία, τον χτύπησε και τον άφησε αιμόφυρτο (και λίγο αργότερο κατέληξε) στην άσφαλτο. Έκανε το πρώτο τραγικό λάθος να περάσει το STOP, διέπραξε και το έγκλημα να τον παρατήσει. Λίγες μέρες πριν ένας ογδονταπεντάχρονος παππούλης περπατούσε επίσης σε κεντρική οδό της πόλης όταν ένα αυτοκίνητο τον φόρτωσε και τον απογείωσε. Το ασυνείδητο ανθρωπόμορφο φυσικά τον παράτησε και έφυγε.
Προσέξτε τώρα πόσο απλά είναι τα πράγματα και πώς οι επιλογές μιας στιγμής καθορίζουν τη μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου (ή περίπου ανθρώπου τέλος πάντων). Χτυπάς τον άλλον, τον παρατάς και φεύγεις. Κατά πάσα πιθανότητα θα σε βρουν (την πρώτη τη βρήκαν τσακ μπαμ γιατί υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες που τα είδαν όλα, τον δεύτερο βρήκαν το ατύχημα σε κάμερες και έρχεται και η σειρά του), και εκτός όλων των άλλων θα γίνεις και ρόμπα ξεκούμπωτη. Και να μη σε βρουν όμως, θα κοιμάσαι τα βράδια με ήσυχη τη συνείδησή σου; (Αν φυσικά διαθέτεις τέτοιο πράγμα).
Αν σταματήσεις όμως και καλέσεις βοήθεια, θα έρθει το ασθενοφόρο πιο γρήγορα και σε αυτές τις περιπτώσεις που κάθε δευτερόλεπτο μετράει, θα έχεις σώσει τη ζωή του ανθρώπου. Θα κοιμάσαι ήσυχα γιατί έκανες το σωστό και ό,τι καλύτερο μπορούσες. Για αυτό αφήνετε χαρτάκι με το όνομά σας, το τηλέφωνό σας και την προθυμία να επισκευάσετε ακόμα και έναν προφυλακτήρα αν στραβώσετε, ένα παρκαρισμένο μηχανάκι αν ρίξετε. Και θα δείτε πως θα σας επιστραφεί στο πολλαπλάσιο.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 30/5/2018
