Το θέμα των ελαστικών που θίξαμε την προηγούμενη βδομάδα είχε σουξέ γκράντε και του οφείλουμε άλλο ένα άρθρο για να το εξαντλήσουμε. Όπως είχαμε αναφέρει, τα λάστιχα (μοτοσυκλέτας, αυτοκινήτου αλλά και όλων των οχημάτων, από ποδήλατο μέχρι τρακτέρ) χρειάζονται αλλαγή όχι μόνο όταν τελειώσει το πέλμα τους και γίνουν καραφλά, αλλά και όταν αρχίσουν να γερνούν.
Γερνούν τα λάστιχα; Ναι αμέ! Το φαινόμενο ονομάζεται οξείδωση, κατά το οποίο το οξυγόνο αλληλεπιδρά με τα συστατικά του ελαστικού, προκαλώντας την σκλήρυνσή του και κατά συνέπεια την δραματική μείωση του κρατήματος. Όσο αυξάνεται η οξείδωση με τον καιρό, τόσο μειώνεται η απόδοση του ελαστικού. Ευτυχώς η οξείδωση στα λάστιχα συμβαίνει με σχετικά αργούς ρυθμούς. Δεν υπάρχει όμως λόγος για υπερβολές: κάποιοι απαιτούν από τον λαστιχά τους να τους τοποθετήσει ελαστικά το πολύ ενός έτους. Έχετε υπόψη σας ότι τα λάστιχα δεν χαλάνε όπως το γάλα. Ακόμα και ελαστικά μιας πενταετίας είναι μια χαρά και έχουν φουλ εγγύηση από τους κατασκευαστές. Υπάρχει ένας τετραψήφιος κωδικός σε κάθε ελαστικό, ο οποίος υποδεικνύει την εβδομάδα και το έτος παραγωγής του. Για παράδειγμα ο κωδικός «1617» δηλώνει ότι το ελαστικό κατασκευάστηκε την δέκατη έκτη εβδομάδα του 2017 – φρεσκότατο δηλαδή. Χρήσιμη πληροφορία, ειδικά σε περίπτωση αγοράς μεταχειρισμένης μοτοσυκλέτας. Δεν αναγράφεται ποτέ η ημερομηνία λήξης γιατί εξαρτάται από πολλούς παράγοντας. Η ζέστη αυξάνει τον ρυθμό της οξείδωσης, οπότε ένα ελαστικό στην Γερμανία θα διατηρηθεί καλύτερα από ό,τι το ίδιο ελαστικό στην Κύπρο. Ο κανόνας, επαναλαμβάνουμε, είναι να αλλάζουμε τα λάστιχά μας μόλις δούμε τα πέλματα καραφλά ή τις εικονιζόμενες ρυτίδες να κάνουν την εμφάνισή τους και να πληθαίνουν με τον καιρό.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 16/5/2018
