Πριν παίξεις μπάλα πρέπει να κάνεις ζέσταμα. Ο κιθαρίστας χρειάζεται ζέσταμα. Το σεξ θέλει προκαταρκτικά, δηλαδή ζέσταμα. Το φαγητό θέλει ζέσταμα (άσχετο αλλά καλό). Γιατί να μην θέλει και η μοτοσυκλέτα ζέσταμα δηλαδή;
Την προηγούμενη φορά σας είπα πώς πετάχτηκε ο χάρος μεταμφιεσμένος από ένα στενό με γιγάντιο STOP και παραλίγο να με απογειώσει, καθώς και το πως αυτό με έκανε να ξαναθυμηθώ ότι πρέπει να οδηγώ σαν όλοι αυτοί εκεί έξω να θέλουν να με βγάλουν από τη μέση. Σκέφτηκα κι άλλα όμως. Κατ’ αρχάς ότι η οδήγηση μοτοσυκλέτας είναι ένας συνδυασμός επιδεξιότητας και αντίληψης – δύο ικανοτήτων που πρέπει να εξελίσσονται διαρκώς.
Καλά, αυτό αποκλείεται, αλλά με αυτά που θα σας πούμε εδώ και κυρίως στα επόμενα τεύχη, θα μειώσουμε τις πιθανότητες όσο περισσότερο γίνεται. Μάλλον τζάμπα ο κόπος, διότι ό,τι και να σας πουν εσείς δεν προσέχετε καθόλου και στουκάρετε αβέρτα, αλλά τουλάχιστον δεν θα μπορείτε να πείτε ότι δεν σας τά ‘παμε.
_1000.jpeg "GASΟΛΟΓΙΕΣ #513 | ΠΟΤΕ ΠΤΩΣΗ ΞΑΝΑ (2)")
