Άνοιξε ο καιρός και βγήκαν έξω όλες οι μοτοσυκλέτες και τα μηχανάκια. Πέρασε και το Πάσχα και έφτασαν και οι τουρίστες με τα ενοικιαστικά τους αυτοκίνητα και σκουτεράκια. Θα σφίξουν και οι ζέστες και θα αποτρελαθούν οι ήδη τρελαμένοι ντόπιοι οδηγοί αυτοκινήτων και οι τρέλες τους θα ξεφύγουν. Πανζουρλισμός. Τα ατυχήματα με το τσουβάλι είναι δεδομένα. Αν το κάνει η καληώρα και δεις τον άλλο ξάπλα στο δρόμο τι κάνεις;
Το θέμα των ελαστικών που θίξαμε την προηγούμενη βδομάδα είχε σουξέ γκράντε και του οφείλουμε άλλο ένα άρθρο για να το εξαντλήσουμε. Όπως είχαμε αναφέρει, τα λάστιχα (μοτοσυκλέτας, αυτοκινήτου αλλά και όλων των οχημάτων, από ποδήλατο μέχρι τρακτέρ) χρειάζονται αλλαγή όχι μόνο όταν τελειώσει το πέλμα τους και γίνουν καραφλά, αλλά και όταν αρχίσουν να γερνούν.
Φέρνει ένας φίλος τις προάλλες στο μαγαζί να δούμε τη μοτοσυκλέτα του για να του προτείνουμε διάφορα αξεσουάρ – ξέρετε τώρα, μανέτες αρθρωτές, αντίβαρα χρυσά, καθρέφτες μπάνικους και δε συμμαζεύεται. Βλέπω τα λάστιχά του, πιο τελειωμένα πεθαίνεις. Το πίσω ήταν πιο καραφλό από τον Γκουζγκούνη, το μπροστινό ρυτιδιασμένο σαν σάπια σταφίδα. “Μην ανησυχείς,” μου λέει, “έχω προγραμματίσει να τα αλλάξω τον Σεπτέμβριο για να έχω όλο τον χειμώνα μπροστά μου.” Όπα φίλε. Αμπραγιάζ.
Το ευχάριστο είναι ότι τώρα τελευταία πολλοί γονείς ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των παιδιών τους κι έρχονται για να αγοράσουν κράνη. Βλέπετε έχουν καταλάβει πόσο χρόνο και χρήμα γλιτώνουν στις μετακινήσεις τους από και προς το σχολείο με το μηχανάκι κι έτσι θέλουν προστασία και για το κεφαλάκι του παιδιού τους.
Πριν από λίγες βδομάδες αναρωτιόμασταν αν υπάρχουν ακόμα κάγκουρες. Τι είναι όμως ο “κάγκουρας” (ή και “καγκούρι”); Καλά, όλοι τους ξέρετε, απλώς δεν γνωρίζατε ότι τους αποκαλούν έτσι. Είναι αυτοί οι αναβάτες μοτοσυκλετών (ή/ και οδηγοί αυτοκινήτων) που παρεμβαίνουν στην εμφάνιση και τα μηχανικά μέρη του εργαλείου με αμφίβολης αξίας αισθητικές ή τεχνικές “βελτιώσεις”. Η πρωτογενής έννοια του όρου σημαίνει ο επιδειξίας, ο λαϊκός τύπος, αυτός που αυτοπροβάλλεται άκομψα γελοιοποιώντας τον εαυτό του σε μια προσπάθεια να καταξιωθεί, χωρίς όμως ο ίδιος να το καταλαβαίνει.
Το τι χάος επικρατεί στο μυαλό των περισσοτέρων, ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα, δεν λέγεται. Έχει μπερδευτεί ο κόσμος από τα τόσα που ακούει, το έχει πει άλλωστε και ο Κλιντ Ίστγουντ “οι απόψεις είναι σαν τους πισινούς, ο καθένας έχει και από μία.” Έτσι είναι, γιατί ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του, στα φόρουμ γίνεται της μουρλοκακομοίρας – υπάρχουν ένας-δύο που γράφουν σωστά πράγματα και άλλοι ενενήντα οκτώ που γράφουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.
Ένα πολύ σημαντικό πράγμα στο οποίο λίγοι δίνουν τη σημασία που του αξίζει, είναι το βασικό σημείο επαφής μας με την μοτοσυκλέτα – η σέλα. Είναι απ’ αυτά τα πράγματα που αφήνουμε τελευταία για βελτίωση, μόλις όμως το κάνετε θα απορείτε πως μπορούσατε χωρίς αυτό τόσο καιρό.
Την προηγούμενη φορά είδαμε τα καλά των μηχανόβιων. Πολύ κουλ τύποι. Έχει όμως και μερικά χούγια ο μοτοσυκλετιστής Ρωμαίος που πρέπει να γνωρίζει η υποψήφια Ιουλιέτα:
Αν το αγόρι (ή το κορίτσι) που επιθυμείς καβαλάει μοτοσυκλέτα, τότε να ξέρεις ότι αυτομάτως διαθέτει πάρα πολλά πλεονεκτήματα.
Για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο. Ή μάλλον το χειρότερο. Σύμφωνα με την αγγλική έρευνα Hurt Report του 1981 – την μεγαλύτερη έρευνα που διεξήχθη ποτέ για τα μοτοσυκλετιστικά ατυχήματα – το οινόπνευμα είναι υπεύθυνο για παραπάνω από το 50% όλων των βρόντων με μοτοσυκλέτα. Όχι το οινόπνευμα που καθαρίζουμε τις κόλλες στο τζάμι από τα αυτοκόλλητα, αυτό που πίνεται.
