Την πρώτη φορά που μου είπε κάποιος (ο διευθυντής σύνταξης του περιοδικού ΜΟΤΟ) να βάλω ωτοασπίδες στο μηχανάκι, αντέδρασα ακριβώς όπως εσύ τώρα. Τον κοίταξα λοξά και του είπα ότι δεν είμαι αγωνιζόμενος, ότι δεν θα ήταν καθόλου απαραίτητες σ’ εκείνο το μικρό ταξίδι που θα έκανα με το 500άρι σκούτερ, ενώ του τόνισα ότι θέλω να ακούω στο δρόμο την κίνηση, τις κόρνες και να μην αισθάνομαι αποκομμένος από το περιβάλλον.
Δεν θα πάψει ποτέ να μας κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση αυτή η αστραπιαία αλλαγή νοοτροπίας των ξένων οδηγών, οι οποίοι μόλις πατήσουν συμπλέκτη σε ελληνικό οδόστρωμα γίνονται …χειρότεροι από εμάς. Διακεκριμένοι νευροβιολόγοι διεξάγουν έρευνες για το αν το ελληνικό οδηγικό DNA να μεταδίδεται μέσω του αέρα όπως οι ιώσεις, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν προκύψει ασφαλή εργαστηριακά συμπεράσματα.
Την παρακάτω ιστορία μας την είπε ο φίλος μας ο Χρήστος και σας την μεταφέρουμε για να καταλάβετε τι κόλπα παίζουν στην πιάτσα. Ο φίλος μας λοιπόν καβαλάει ένα Yamaha XT600 από το 1989, και όπως καταλαβαίνετε το ξέρει σαν τις παλάμες των χεριών του. Ή μάλλον καλύτερα, διότι πιο πολύ χαζεύει αυτό παρά τις παλάμες του.
Δεν λέω, ωραίες οι καινούργιες μοτοσυκλέτες. Αλλά και η παλιά, η δικιά σου, αυτή που με τόσες οικονομίες και θυσίες αγόρασες πριν καν σκεφτείς ότι θα μπορούσες κάποτε να κάνεις οικογένεια, τι θα απογίνει; Θα την δώσεις για ένα κομμάτι ψωμί για να προσθέσεις άλλα δέκα χιλιάρικα τουλάχιστον, για να κάνεις ό,τι έκανες και πριν, αλλά λίγο καλύτερα;
Και πώς θα κλειδώνεις τώρα το καινούργιο σου εργαλείο για να μη στο φάνε μπαμπέσικα κάτω από το σπίτι; Η τραγικότερη στιγμή κάθε αναβάτη είναι αυτή που θα ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του για να καβαλήσει την μοτοσυκλέτα του, αλλά αυτή έχει κάνει φτερά. Και φανταστείτε να πληρώνει ακόμα τις δόσεις…
«Έτρεχα εεε; Τι λέτε τώρα, ούτε που το κατάλαβα, μα είστε σίγουρος;» Αυτό είναι το πιο άκυρο πράγμα που μπορείς να ξεστομίσεις όταν σε έχει σταματήσει η τροχαία επειδή παραλίγο να φορτώσεις μια θεία από την λαϊκή που διάσχιζε αμέριμνη την διάβαση, ενώ πήγαινες με 140 στη μία ρόδα. Ή μάλλον όχι, υπάρχουν και πιο άκυρα.
Οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές φορούν γυαλιά μέσα από το κράνος. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι επικίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος και προτιμούν να τοποθετούν φιμέ ζελατίνα που την αλλάζουν με τη διάφανη όταν βραδιάζει. Άλλοι αγοράζουν κράνη με εσωτερική φιμέ ζελατίνα που κατεβαίνει με κουμπί, ενώ κάποιοι άλλοι δεν θεωρούν ότι κινδυνεύουν και φορούν τα κυριλέ γυαλιά ηλίου τους.
Μετά από πολυετείς έρευνες, πειράματα, αναλύσεις και εργαστηριακές μετρήσεις, καταλήξαμε και θα σας ενημερώσουμε για τα άκρως επιστημονικά μας συμπεράσματα. Παρατηρήσαμε λοιπόν ότι υπάρχει μία αντιστοιχία ύφους, στυλ και κουλτούρας ανάμεσα στις μοτοσυκλέτες που επιθυμούν οι αναβάτες και τις ερωτικές συντρόφους που επιλέγουν.
Το σωστό είναι να τα λέμε όλα. Είναι παγκοσμίως γνωστό ότι ως χώρα, γενικά, έχουμε τα μαύρα χάλια μας σε ό,τι αφορά την οδηγική μας συμπεριφορά. Είναι επίσης αλήθεια όμως ότι υπάρχουν και …χειρότερα. Αλήθεια.
Σε λίγες μέρες θα έχουμε εκλέξει νέους δήμαρχους. Ευχόμαστε να μην είναι αυτοί που ψηφίσατε επειδή σας έχουν κάνει κάποια χάρη, αλλά αυτοί που έχουν σκοπό να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Αυτούς που θα κάνουν την κίνηση-ματ, αυτήν που θα κάνει τον κόσμο να τους παίζει παλαμάκια στο δρόμο και να τους εκλέγει ξανά και ξανά μέχρι να βαρεθούν.