Ως γνωστόν, έχουν πολύ πλάκα τα social media. Μετά από πολύ κόπο, διάβασμα, έρευνα, φιλτράρισμα, εκπαίδευση, προσωπική εμπειρία, λάθη και διδάγματα, δημοσιεύεις κάτι που είναι απολύτως πραγματικό για τους περισσότερους. Ας πούμε για παράδειγμα...
Την προηγούμενη φορά, στη λίστα με τα σημαντικότερα πράγματα που παίρνουμε σε κάθε ταξίδι, γράψαμε πρώτο πρώτο στην κορυφή τις ωτοασπίδες. Την πρώτη φορά που μου είπαν να βάλω (ο διευθυντής σύνταξης του ΜΟΤΟ το 2003) θα πήγαινα οδικώς με ένα 500άρι σκούτερ από Αθήνα στις Σέρρες. Όταν μου το είπε τον χλεύασα, αλλά...
Την πρώτη φορά που μου είπε κάποιος (ο διευθυντής σύνταξης του περιοδικού ΜΟΤΟ) να βάλω ωτοασπίδες στο μηχανάκι, αντέδρασα ακριβώς όπως εσύ τώρα. Τον κοίταξα λοξά και του είπα ότι δεν είμαι αγωνιζόμενος, ότι δεν θα ήταν καθόλου απαραίτητες σ’ εκείνο το μικρό ταξίδι που θα έκανα με το 500άρι σκούτερ, ενώ του τόνισα ότι θέλω να ακούω στο δρόμο την κίνηση, τις κόρνες και να μην αισθάνομαι αποκομμένος από το περιβάλλον.
Την πρώτη φορά που μου είπε κάποιος (ο νυν διευθυντής σύνταξης του περιοδικού ΜΟΤΟ) να βάλω ωτοασπίδες στο μηχανάκι αντέδρασα ακριβώς όπως τώρα εσύ. Τον κοίταξα λοξά και του είπα ότι δεν είμαι αγωνιζόμενος, ότι δεν τις χρειαζόμουν σ’ εκείνο το μικρό ταξίδι με το 500άρι σκούτερ, και του τόνισα ότι θέλω να ακούω στο δρόμο την κίνηση, τις κόρνες και να μην αισθάνομαι αποκομμένος από το περιβάλλον. Πολύ σοφά μου χαμογέλασε αντί να με κοροϊδέψει (όπως μου άξιζε) και μου είπε: “Βάλ’ τις και θα με θυμηθείς. 30% λιγότερη κούραση τουλάχιστον.”
