Στην Κίνα από το έτος του Τίγρη περνάνε στο έτος του Κουνελιού (στιφάδο;). Κι εμείς περνάμε στο 2011 όπου θα είναι σίγουρα καλύτερο από το 2010. Ξέρεις γιατί; Επειδή θα ξυπνήσεις και θα γίνεις καινούργιος. Όχι με καινούργιο κράνος, μπουφάν, μπότες και γάντια (αν και δεν είναι άσχημη ιδέα κι αυτό!) Αλλά με καινούργιο μυαλό.
Αμάν! Ήρθε πάλι η ώρα να βρεις δώρα για τον αγαπημένο σου ή την καλή σου, για τον αδερφό, το μπαμπά και τη μαμά, τους Μανώληδες, τους Χρήστους, τις Χριστίνες, τις Χρυσούλες, τους Βασίληδες, τις Βασούλες, συν αυτούς που έχουν γενέθλια αυτές τις μέρες… ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Όπως τελειωμό δεν έχουν οι μειώσεις και οι περικοπές στο μισθό και τα δώρα σου.
Πάμε άλλη μία να το εμπεδώσεις: τα περισσότερα χρήματα που κοστίζει ένα κορυφαίο κράνος από ένα υποδεέστερο δεν πάνε στη φίρμα ή στη “μούρη” αλλά στα καλύτερα υλικά του, στα χρόνια έρευνας και πειραματισμού πριν κατασκευαστεί και σε μύρια πράγματα που δεν μπορείς να πάρεις πρέφα με γυμνό μάτι.
Ω ναι, μην κοροϊδεύεις, ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για όλα. Κάνεις τις επιλογές σου κι αν είναι λάθος, που συνήθως είναι δηλαδή, τις λούζεσαι. Γι’ αυτό μην παραπονιέσαι καθόλου. Ούτε για την “κρίση,” ούτε για την ανεργία, ούτε για το σώμα σου, ούτε για τη διάθεσή σου, ούτε για τίποτα. Διότι στο χέρι σου είναι να αλλάξεις τον κόσμο, να ζήσεις μέχρι τα βαθιά σου γεράματα και όχι να πας σαν το σκυλί στο αμπέλι.
Έχεις απογοητευτεί από την ζωή σου. Είχες άλλα σχέδια για το μέλλον σου αλλά τώρα που το ζεις έχεις ξενερώσει. Η δουλειά σου είναι θλιβερή και το μηνιάτικό σου δεν φτάνει για να ζεις με αξιοπρέπεια, χωρίς τη βοήθεια των δικών σου. Εάν φυσικά είσαι από τους τυχερούς που έχουν δουλειά γιατί αλλιώς, αν και κοτζάμ γαϊδούρι, κοιμάσαι ακόμα στο ίδιο παιδικό κρεβάτι εδώ και …άντα χρόνια. Κι όμως: έχεις επιλογή να κάνεις κάτι άλλο.
Είμαστε πολύ τυχεροί γιατί ζούμε μια εποχή που βρίθει σπουδαίων εφευρέσεων. Τις περισσότερες τις θεωρούμε δεδομένες και ίσως δεν μας περνούν καν από το μυαλό καθώς τις απολαμβάνουμε: η τυπογραφία (βλέπε το έντυπο που κρατάς), το αεροπλάνο, το πιστολάκι που ισιώνεις το μαλλί, ο ηλεκτρισμός, η μοτοσυκλέτα (αυτή κι αν είναι σπουδαία!), το ίντερνετ, το αποσμητικό για τις μασχάλες…
Τώρα που έχει αρχίσει πλέον να βρέχει καρέκλες και σκυλιά και γατιά έχεις τρεις επιλογές: η πρώτη είναι να πάρεις μια μεγάλη ομπρέλα και γαλότσες για να πηγαίνεις στη δουλειά (δεν παίζει εάν μένεις στου διαόλου το βατραχοπέδιλο). Η δεύτερη είναι να αφήσεις το μηχανάκι (μπου ρε βουτυρομπεμπέ)
Ήρθε η ώρα να το κάνεις. Μην το αναβάλλεις άλλο, ήδη το έχεις καθυστερήσει πολύ. Μας βλέπεις κάθε μέρα να περνάμε αέρας από δίπλα σου με τα μηχανάκια καθώς εσύ περιμένεις με τις ώρες στα φανάρια, και σε πιάνει πρώτα απελπισία και μετά ζήλεια. Θες από καιρό να αγοράσεις μοτοσυκλέτα και ίσως το είχες πάντα απωθημένο αλλά σκέφτεσαι πολλά. Σκέψου το καλά και θα δεις ότι ήρθε η ώρα.
Μπορεί να μην το έμαθες αλλά την Κυριακή που μας πέρασε είχε αγώνα Motocross στην πίστα του Βατόλακκου στα Χανιά. Δεν σε είδαμε αλλά έχεις καλή δικαιολογία γιατί την ίδια μέρα είχε άλλους δύο αγώνες μηχανοκίνητων σπορ και ίσως πήγες εκεί. Εάν είσαι πραγματικός μοτοσυκλετιστής με όλη τη σημασία της λέξης και όχι από εκείνους τους …άλλους, να έρχεσαι στους αγώνες. Για το καλό σου.
Αυτή την Κυριακή αποφάσισα να πάρω το κορίτσι μου και να πάμε βόλτα στο νησί. Όχι μωρέ αυτό με τους λεπρούς, ξεκόλλα το κεφάλι σου από την TV, αυτό το παίζει κάθε Δευτέρα. Το άλλο, το μεγάλο νησί, την Κρήτη. Μηχανή δεν είχαμε, ένα σκούτερ έπαιζε όλο και όλο, αλλά είπαμε να μην του πετάξουμε τα μάτια έξω. Και όντως την γλίτωσε το καημένο, γιατί οι ασφάλτινοι “κατσικόδρομοι” είναι αναπόφευκτοι και οι χωματόδρομοι αγαπημένοι.
