Πάμε άλλη μία να το εμπεδώσεις: τα περισσότερα χρήματα που κοστίζει ένα κορυφαίο κράνος από ένα υποδεέστερο δεν πάνε στη φίρμα ή στη “μούρη” αλλά στα καλύτερα υλικά του, στα χρόνια έρευνας και πειραματισμού πριν κατασκευαστεί και σε μύρια πράγματα που δεν μπορείς να πάρεις πρέφα με γυμνό μάτι. Ένας προμηθευτής μας δάνεισε (ευχαριστούμε Γιάννη Τζωρτζόπουλε) ένα δείγμα που του έστειλαν από την Ιαπωνία προς επίδειξη: είναι κομμένο σε καίρια σημεία για να μπορέσεις να δεις πόση έρευνα και εξέλιξη κρύβεται πίσω από μία φαινομενικά απλή κατασκευή.
Εν αρχή ην το εξωτερικό κέλυφος, αυτό που όταν χτυπάς με το δάχτυλο κάνει ντουκ ντουκ και γι’ αυτό νομίζεις ότι όλα είναι ίδια. Αμ’ δε: τα φτηνότερα είναι από πολυκαρμπονάτο θερμοπλαστικό ενώ το δείγμα μας από το πιο ανθεκτικό και ελαφρύ fiberglass (υαλονήματα) μαζί με άλλες οργανικές ίνες. Σημαντική δουλειά επίσης κάνει το άσπρο εσωτερικό (διογκωμένη πολυστερίνη ή αλλιώς EPS) που απορροφά ένα μεγάλο μέρος της κρούσης. Έχει διαφορετικές πυκνότητες σε σημεία και εκτός από την κύρια δουλειά του πρέπει να είναι σωστά σχεδιασμένο για να σου κάθεται τέλεια στο κεφάλι. Οι εσωτερικοί διάδρομοι που έχουν βάψει επίτηδες μπλε, αποτελούν το σύστημα εξαερισμού που σε ανακουφίζει το καλοκαίρι. Σου φαίνονται μερικές απλές τρύπες αλλά πίσω τους υπάρχουν χρόνια εξέλιξης σε αεροσήραγγες. Ας μην μιλήσουμε για τις άθραυστες ζελατίνες ή την άψογη ποιότητα συναρμογής και βαφής. Αν τα βάλεις όλα κάτω θα δεις ότι τα τρία και τέσσερα και πέντε κατοστάρικα που κοστίζουν δεν είναι υπερβολικά. Εκτός αν το κεφάλι σου κοστίζει λιγότερο από ένα επώνυμο τζιν κι ένα ζευγάρι παπούτσια…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 15/12/2010
