Αν ζηλεύετε τη δόξα και τη ζωή των αγαπημένων σας οδηγών MotoGP, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε. Κάθε επάγγελμα έχει κάποιες (συνήθως λίγες) στιγμές μεγάλης απόλαυσης και μεγάλες περιόδους «σκαψίματος» ή αλλιώς άχαρης και βαρετής προετοιμασίας – έτσι και οι αγωνιζόμενοι απολαμβάνουν να τρέχουν για λίγο και κοπιάζουν εξωπραγματικά στην σκληρή καθημερινότητά τους.
Το να έχει κάποιος άγνοια για ένα θέμα και να θέλει να μάθει είναι όχι μόνο απολύτως λογικό, αλλά και το ζητούμενο διότι έτσι εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι, μέσα από τη γνώση. Το να έχει όμως κανείς άγνοια, να ακούει διάφορα σκόρπια από διάφορους ημιμαθείς, να σχηματίζει “ολοκληρωμένη” άποψη και να ορκίζεται κιόλας γι’ αυτήν, είναι από αστείο έως τρομακτικό.
Μόλις έριξαν κάτω από την πόρτα μας ένα κατάλογο προϊόντων γνωστής πολυεθνικής αλυσίδας καταστημάτων με είδη χαμηλής αξίας. Για να ρίξουμε μια ματιά: Νυχτικό και ρόμπα γυναικεία με “πολυτελή επένδυση φλις” κάτω από 10€. Μάλιστα. Σλιπ panty, μπουστάκι και κορσές “για στενότερη εμφάνιση,” κάτω από 30€ όλα μαζί και ένα πατάκι αυτοκινήτου δώρο. Κράνος μηχανής σπαστό… Τιιι; Ε όχι ρε παιδιά, αμπραγιάζ μια στιγμή.
Το πόσο διασκεδάζουμε με τις περισσότερες αγγελίες προστατευτικού εξοπλισμού δεν μπορούμε να σας περιγράψουμε. Ο βαρώνος Μινχάουζεν και ο Πινόκιο τέτοια ψέματα δεν έχουν πει.
Πραγματική ιστορία #3.465: σκάει στο μαγαζί τύπος και παρκάρει την σούπερ ντούπερ μηχανάρα του απ’ έξω πρώτη μούρη. Ψώνισε ό,τι ψώνισε και μετά χαζέψαμε το εργαλείο του (το δίτροχο): το “υπεράριστη κατάσταση” δεν λέει τίποτα. Εκτός του ότι ήταν διακοσμημένο με ό,τι χρυσό και ανθρακονημάτινο αξεσουάρ κυκλοφορεί στην πιάτσα, αστραφτοκοπούσε πιο πολύ κι από τη μέρα που το συναρμολόγησαν στο εργοστάσιο.
Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι κάθε είδους ατύχημα μπορεί να αποφευχθεί με την κατάλληλη προετοιμασία – πνευματική, όντας σε εγρήγορση (σαν video game όπως λέγαμε την προηγούμενη βδομάδα), αλλά και με την καθημερινή χρήση όλου του προστατευτικού εξοπλισμού (κράνους, μπουφάν, γαντιών, παντελονιού, μπότας, αερόσακου, χάντρας θαλασσιάς, κομποσκοινίου και λοιπών). Ε λοιπόν κάναμε λάθος.
Δεν έχουμε χειρότερο από το να διαβάζουμε στατιστικά. Αν θες να υπνωτίσεις κάποιον σε χρόνο ντε τε, κάν’ του μια παρουσίαση με στατιστικά στοιχεία και θα πέσει κάτω ροχαλίζοντας αμέσως. Ακούστε όμως αυτά τα νούμερα: Μέχρι τη στιγμή που γράφουμε αυτές τις γραμμές, έχουν σκοτωθεί στους κρητικούς δρόμους 50 (πενήντα!) άτομα από τις αρχές του χρόνου.
Πάμε άλλη μία γιατί δεν βλέπω να το έχετε εμπεδώσει οι περισσότεροι. Καταρχάς ας συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα: οι ζωές των παιδιών είναι πολύτιμες και πρέπει να τις προστατεύουμε ό,τι κι αν χρειαστεί να κάνουμε, ακόμα και αν πρέπει να αλλάξουμε τις βλακώδεις συνήθειες μας. Όποιος διαφωνεί να σηκώσει το χέρι του και να αποχωρήσει σιωπηλά, ξεπαρεού με τα κουβαδάκια του και σε άλλη παραλία.
«Σου βρήκα ιδέα για άρθρο, να το γράψεις οπωσδήποτε», μου είπε τηλεφωνικά ο κουμπάρος μου χθες το πρωί που τον πήρα για τα γενέθλιά του (ένας αλλά Λέων). «Α ναι; Για πες». «Με γράψανε έξω από το ΙΚΑ. Είχα το κράνος στον αγκώνα και με έγραψε ο κερατάς. Αντί να πάει να πιάσει κανέναν χασικλή, γράψανε εμένα» (sic).
Ακούμε σε διάφορες συζητήσεις μεταξύ φίλων και γνωστών μας, “το διάβασα σ’ ένα φόρουμ και θα το κάνω κι εγώ,” “μα είσαι σίγουρος, άλλα λέει το φόρουμ αφού!”
