Κι εκεί που καβαλάς περήφανος την καταπληκτική, μονάκριβη, την-καλύτερη-που-κυκλοφορεί για σένα μοτοσυκλέτα σου, ε όχι – πετάγεται ξαφνικά στα δύο μέτρα ένας μαύρος τράγος/ μία πανέμορφη κοπέλα/ ένας παππούς με γουρλωμένα μάτια. Πατάς το μπροστινό φρένο με δύναμη πρωταθλητή άρσης βαρέων βαρών και το επόμενο πράγμα που βλέπεις είναι τη μοτοσυκλέτα σου να σέρνεται στην άσφαλτο σε αργή κίνηση.
Πας ωραία και καλά, έχεις πάρει φόρα καλή και στρίβεις τέζα. Πω πω πω, ούτε ο Μάρκεζ στα Moto 2 λέμε. Και ξαφνικά κλείνει απότομα η στροφή και «σε πετάει έξω». “Γαμώτ’ γαμώτ’” που λέει και ο Ζαννό ο Σαμουράι στο Joe Bar, τσαρούχωμα στα φρένα και κατευθείαν αντίθετο ρεύμα σε μπαριέρες ή στο χαντάκι. Το συναίσθημα είναι ανατριχιαστικό, ο ιδρώτας κρύος και η τύχη που χρειάζεται πολλή. Να τη πάλι η τύχη – δεν είπαμε ότι ρουλέτα στο δρόμο δεν παίζουμε;
Μία άλλη πολύ συχνή αιτία μπίστου στα μέρη μας (Ελλάδα δηλαδή), είναι τα χαλίκια στη μέση της στροφής. Ξέρετε, εκεί που πηγαίνεις ωραία και καλά με γοργό ρυθμό και χορταστικές κλίσεις, ξαφνικά στη μέση μιας τυφλής στροφής πατάει ο μπροστινός τροχός σε χαλίκια, άμμο, πετραδάκια ή κόπρανα από πρόβατα, με αποτέλεσμα σαβούρδα α λα MotoGP (μόνο που αυτοί δεν πληρώνουν τις επισκευές J).
Το μεράκι μας, η λατρεμένη μας οδήγηση με μοτοσυκλέτα, υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνει επικίνδυνο πράγμα. Από την άλλη οι μοτοσυκλέτες μας διαθέτουν όλα εκείνα τα εργαλεία που μας σώζουν: απίστευτα δυνατά φρένα με ABS, ορατότητα χωρίς εμπόδια, μικρό πλάτος και ελαστικά-τσίχλες. Ποιες είναι οι ποιο συχνές αιτίες αγορών οικοπέδων και πώς χρησιμοποιούμε το μυαλό μας για να τις αποφύγουμε;
Ευκαιρία να ξεσκονίσεις τις φωτογραφικές σου ικανότητες, ειδικά τώρα που σε λίγες μέρες έχουμε την Gasόβολτα. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, όσο πιο πολύ χρόνο αφιερώνεις σε κάτι τόσο καλύτερος γίνεσαι. Οι μηχανές και τα κινητά μπορεί να είναι πολύ έξυπνα στις μέρες μας, αλλά όταν δεν γνωρίζουμε μερικούς βασικούς κανόνες, τότε δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα. Αν και η φωτογραφική τέχνη μπορεί να γίνει πολύ περίπλοκη, τα περισσότερα λάθη είναι σχετικά βασικά.
Κοιτάξτε τώρα πως πολύ μικρά και ασήμαντα πράγματα δείχνουν το αυλάκι που θα κυλήσει το ρυάκι στο μέλλον. Έρχονται που λέτε να μας πούν τα κάλαντα τα πιτσιρίκια την παραμονή των Χριστουγέννων, όχι ένα και δυο αλλά λαός πολύς γιατί όσο να ‘ναι, μαγαζί σε κεντρικό δρόμο, καταλαβαίνετε.
Θυμάμαι ότι παλιότερα απέφευγα με πάθος τις μαζικές διοργανώσεις. Δεν πατούσα όπου μαζευόντουσαν πάνω από πέντε, ακόμα κι αν ήταν απολύτως γνωστοί. Ούτε οι λέσχες μου άρεσαν, ούτε οι πανελλήνιες συγκεντρώσεις, ούτε οι πολυπληθείς εκδρομές, ούτε τίποτα. Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εσάς έχετε την ίδια άποψη, και η αλήθεια είναι ότι έχετε καλούς λόγους: δεν σας αρέσει η ταλαιπωρία.
Ανοίξτε σημειωματάρια, ημερολόγια, google & iCalendars, σκονάκια στο πορτοφόλι και γράψτε με ανεξίτηλο κόκκινο μαρκαδόρο την ημερομηνία: Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2018. H μέρα που όλοι οι φίλοι μας περμένουν με ανυπομονησία για να πλύνουν, λαδώσουν, γυαλίσουν, στολίσουν, αρωματίσουν τα εργαλεία τους, ώστε να πάμε την καθιερωμένη μοτοσυκλετιστική βόλτα για να κόψουμε την πίτα μας, παρέα με τους Motoadventures και τους Vassilis Moto Tyres.
Σε μία χώρα όπου επικρατεί το χάος οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, υπάρχουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις από ελληνικές εταιρείες που μεγαλουργούν. Μία από αυτές είναι η DNA του Ντίνου Νικολαΐδη και του γιου του, Μάριου, οι οποίοι έφτιαξαν μέσα σε ένα χρόνο (!) μία εξωτική μοτοσυκλέτα που χάζεψε κόσμος και κοσμάκης τον προηγούμενο μήνα στη Διεθνή Έκθεση Μοτοσυκλέτας EICMA στο Μιλάνο.
Σε αρκετά σημεία του κόσμου (π.χ. Αμερική) μπορούν δεκαεξάχρονα να οδηγούν νόμιμα Hayabusa και CBR1000RR πειραγμένα κοντά στα 200 άλογα, με σορτσάκι, φανελάκι, σαγιονάρες και προαιρετικά από τη νομοθεσία κράνος – εάν έχει καλό καιρό ίσως και να μην φορέσουν τις σαγιονάρες.
