Τελικά πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι ήρθε πραγματικά ο χειμώνας, παρά τη χαρά κάποιων διεστραμμένων που λένε “ααα, τι ωραία, κρύο και βροχή.” Μα είναι με τα καλά τους; Κανονικά πρέπει να έχει συνεχώς 27 βαθμούς με ήλιο, να τιτιβίζουν τα πουλάκια, να κουβαλούν τα μυρμηγκάκια, να είναι έξω τα μπουτάκια και να βολτάρουν συνεχώς τα μηχανάκια. Κουβαλήστε ξύλα τώρα (που μπορεί να έχουν και κανένα σκορπιό να σε δαγκάσει να σου πω εγώ “τι ωραίος ο χειμώνας”) ή βάλτε καναδυό τόνους πετρέλαιο να γουστάρετε.
Ξέρετε ποιο είναι το τελευταίο σουξέ γκράντε που ακούμε συχνά; “Θέλω ένα κράνος μοτοσυκλέτας μικρό και ελαφρύ.” Από την αρχή της πολύχρονης (!) ιστορίας μας αρκετοί ήθελαν ένα “μικρό και ελαφρύ” τώρα τελευταία όμως αααα, έεις ξιφύγ’. Η απάντηση είναι η ίδια του “θέλω μία Μόνικα Μπελούτσι, ελληνίδα, να μη ζηλεύει, να είναι τέλεια νοικοκυρά, να μαγειρεύει καλή κακαβιά και να κάνει τέλεια παρέα με τη μάνα μου.” Δεν υπάρχει.
“Γειά σας, θα ήθελα να αγοράσω ένα μπουφάν μοτοσυκλέτας.” “Γειά σου και σένα, μπουφάν υπάρχουν δεκάδες πρέπει πρώτα να αποφασίσεις όμως εάν χρειάζεσαι καλοκαιρινό ή χειμερινό.” Πάγωμα εικόνας, freeze, pause, το μάτι κοιτάει το υπερπέραν, μπέρδεμα μεγάλο, να διάλεγε σπίτι και γυναίκα πιο γρήγορα θα έκανε. Δεν είναι και τόσο δύσκολο ρε παιδιά.
Θυμάστε τη φανταστική βόλτα που είπαμε ότι πήγαμε την προηγούμενη Κυριακή ως τους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη; Εγώ ήθελα να πάρω και το αίσθημα μαζί μου στην παρθενική της βόλτα μαζί μου με μοτοσυκλέτα. Ήταν μια καλή ευκαιρία να δει πόσο διαφορετικά βλέπεις τον κόσμο πάνω στη μηχανή. Ασφαλώς όμως έπρεπε και πρέπει πάντα να εξοπλισμένη σούπερ για να είναι ασφαλής, αδιάβροχη και να το ευχαριστηθεί.
Έλεγα θα κατέβω από την Αθήνα με τον @#$%ρο και το κρύο της αρκούδας που έφαγα μια βδομάδα, στο όμορφο νησί μας με τον γλυκό καιρό αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί ναι μεν αντί για 2ο βαθμούς είχαμε 6ο , έχουμε όμως κι αυτή την αναθεματισμένη υγρασία που σε περονιάζει και φτάνει μέχρι το κόκαλο.
Το παίρνουμε πίσω αυτό που λέγαμε την προηγούμενη βδομάδα ότι μας χαλάει αυτός ο καιρός. Πάρα πολύ μας αρέσει τελικά αυτό το κρύο γιατί το δαγκώνετε κανονικά πάνω στο μηχανάκι και θυμάστε να έρθετε και να αγοράσετε χρήσιμα πράγματα όπως ζεστά μπουφάν, full face κράνη, μποτάκια, κολάρα, κασκόλ, σκούφους, και άλλα τέτοια παραφερνάλια. Κι αυτό είναι πάρα πολύ καλό γιατί τι; Κλέφτες θα γίνουμε; Πάρτε πράμα λέμεεεε!
Καλόμαθες τόσο καιρό να κινείσαι με το μηχανάκι και δεν σου είχε λείψει καθόλου το αυτοκίνητο που έχεις πλέον παρατήσει. Και γιατί να σου λείψει δηλαδή; Το μποτιλιάρισμα πλέον δεν υπάρχει, παρκάρεις αμέσως, το μηνιαίο κόστος της βενζίνης που χάλαγες έχει μειωθεί δραματικά, όλα τσουλούσαν τέλεια. Μέχρι που ξεκίνησαν αυτές οι καταραμένες οι βροχές και σε βάζουν στον πειρασμό του αυτοκινήτου. Όχι, μην το κάνεις!
Τώρα που ‘πιάσαν τα βροχάκια βγήκαν σαν τους χοχλιούς τα πελατάκια κι έρχονται να αγοράσουν χειμωνιάτικα μπουφανάκια. Όλα τέλεια μέχρι εδώ. Κι ακόμα καλύτερα δηλαδή, διότι σ’ αυτούς τους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς υπάρχουν ζεστά και αδιάβροχα τζάκετ στα όρια της τσέπης του καθενός, από εκατό και κάτι ευρώ μέχρι και τρακόσια και παραπάνω για όσους λίγους τυχερούς τους περισσεύουν ακόμα.
Το ευχάριστο είναι ότι τώρα τελευταία πολλοί μπαμπάδες και μαμάδες ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των παιδιών τους κι έρχονται να ρωτήσουν για κράνη. Βλέπετε, έχουν καταλάβει πόσο χρόνο και χρήμα γλυτώνουν στις μετακινήσεις τους από και προς το σχολείο με τη μοτοσυκλέτα ή το μηχανάκι κι έτσι θέλουν προστασία και για το κεφαλάκι του παιδιού τους.
Η Dainese , που προφέρεται νταε-νέ-ζε και όχι νταϊ-νέζ, ιδρύθηκε το 1972 στη Molvena (Vicenza) της Ιταλίας, από τον νυν πρόεδρο της Lino Dainese. Η κεντρική ιδέα ήταν η κίνηση, η υψηλή ταχύτητα και η ελευθερία καθώς και το πως θα συνδυαστούν όλα αυτά μαζί με την ασφάλεια. Το πρώτο της λογότυπο (βλπ. φωτό) προέκυψε από σχέδια του ίδιου πριν ακόμα δημιουργηθεί η εταιρεία.