Μετά από απαίτηση των ίδιων (!) ήρθε η ώρα να περιποιηθούμε τους ιδιοκτήτες Varkadero (όχι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος το Κ) και των V-Strom. Όχι πως θα τους αφήναμε, αλλά τους τρώει ο ποπός τους: "για μας δεν θα γράψεις;" Ε να σας κεράσουμε κι εσάς.
Οι κλασικοί μοτοσυκλετιστές, αυτοί που καβαλάνε παλιές ιστορικές μοτοσυκλέτες (κολοκοτρώνηδες που δεν πάνε μία), είναι υπέροχοι τύποι. Το ντύσιμό τους παραπέμπει κατευθείαν στην εποχή των δεινόσαυρων: στενά μπλουζάκια με τη φίρμα του εργοστασίου της μηχανής, στενά δερμάτινα παντελόνια (καμιά φορά καμπάνα), κομποσκοίνι, και σχεδόν πάντα κοτσιδάκι είτε έχουν μαλλιά είτε όχι.
Αυτή την εβδομάδα θα συνεχίσουμε με μια άλλη φοβερή κατηγορία που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει μέχρι τα βάθη των αιώνων. Μία ξεχωριστού ενδιαφέροντος κατηγορία μοτοσυκλετιστή που δεν έχει καταφέρει ποτέ όχι να θεραπεύσει αλλά ούτε καν να κατανοήσει κανένας ψυχοθεραπευτής ή ψυχίατρος πουθενά στον κόσμο.
Το προηγούμενα άρθρο της σειράς “φυλές μοτοσυκλετιστών” προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια. Οι περισσότεροι γέλασαν με την καρδιά τους, ακόμα και οι ιδιοκτήτες των BMW, αν και μάθαμε ότι κάποιοι το πήραν περισσότερο σοβαρά απ’ όσο θα έπρεπε. Μην κάνετε έτσι ρε παιδιά, σας αγαπάμε όλους, πλάκα κάνουμε να γελάμε και να περνάμε όμορφα.
Το έχετε ήδη πάρει πρέφα, αλλά το επιβεβαιώνουμε κι εμείς: οι μοτοσυκλετιστές χωριζόμαστε σε διάφορες κάστες ανάλογα με τον τύπο ή τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας μας. Ένα πράμα σαν τα ζώδια φανταστείτε, όπως είναι οι Τοξότες και οι Σκορπιοί, έτσι είναι και οι Παπόβιοι, οι Ντελιβεράδες, οι Σπορ Κούργιαλοι, οι Κοντράκηδες και οι Μπεμβεδάκηδες.
Το πολύ ευχάριστο είναι ότι τώρα τελευταία πολλοί μπαμπάδες και μαμάδες ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των παιδιών τους κι έρχονται να τους αγοράσουν κράνη. Βλέπετε, έχουν καταλάβει πόσο χρόνο και χρήμα γλιτώνουν στις μετακινήσεις τους από και προς το σχολείο κι έτσι θέλουν προστασία και για το κεφαλάκι του παιδιού τους.
Οι σχεδιαστές μοτοσυκλετών εφευρίσκουν συνεχώς τρόπους και πατέντες για να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη και ασφαλέστερη. Δεν έχουν σταματήσει ποτέ να μας εντυπωσιάζουν, αλλά κάποιες φορές τα κάνουν μαντάρα.
Όσοι δεν το είδατε χάσατε, όσοι το είδαμε πρέπει να το ξαναδούμε. Ο αγώνας MotoGP την Κυριακή που μας πέρασε στο Assen ήταν ένας από τους καλύτερους αγώνες όλων των εποχών! Ήταν ένα υπερθέαμα καταπληκτικών προσπεράσεων, συνεχόμενων ανατροπών, καθώς με μιας αναπάντεχης σαβούρδας του Vinialez που έφερε τους τέσσερις πρώτους σε απόσταση πολύ ερωτική μεταξύ τους στη βαθμολογία.
Όλοι γνωρίζουν ότι η πιο επίφοβη εποχή για την πρόκληση ατυχημάτων με μοτοσυκλέτα είναι αυτή που διανύουμε τώρα. Ιούνιος, Ιούλιος, και ειδικά ο Αύγουστος, είναι οι πιο επικίνδυνοι μήνες για να μας στείλουν να μαζεύουμε χόρτα στην κάτω μεριά του δρόμου.
Ε όχι ρε παιδιά, όχι πάλι τα ίδια! Σκάει πελάτης στο μαγαζί και μας λέει ότι ενδιαφέρεται για κράνος. Όλα μια χαρά μέχρι εδώ. Τονίζει ότι θέλει φτηνό κράνος. Πάλι όχι τελείως πρωτάκουστο, πολύς κόσμος δεν κατανοεί τις διαφορές αν δεν του εξηγήσεις. Τον ρωτάμε λοιπόν για το πόσο κοστολογεί το κεφάλι του, του αναλύουμε πόσο πιο ασφαλής θα είναι με ένα καλύτερο κράνος από αυτό που ζητάει και τι μας λέει: “Μα έχω καλό κράνος. Αυτό το θέλω μόνο για την πόλη.” Ντόοοοιιιιινγκ!
