Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε βάλαμε με το κορίτσι δυο πετσέτες για τη θάλασσα σε μια τσάντα, από ένα ζευγάρι πέδιλα και μια αλλαξιά ρούχα (και από ένα βρακί, μη μας περάσετε για γύφτους) και πήγαμε με τη «θεία» (την αθάνατη μηχανάρα μου) στην κοντινή και ιδιαίτερη Παλιόχωρα. Με δεκάδες παραλιάκια για κάθε γούστο και προς κάθε προσανατολισμό για να κόβει κάπου, μερικά εξαιρετικά εστιατόρια (το «Σχολείο» στους Άνυδρους είναι διαχρονική αξία) και μπαρ με καλή μουσική και άψογα κοκτέηλ (πιες Τζίντζερ-μάνγκο στον «Άγιο» και θα με θυμηθείς), ήταν μούρλια. Τι δε λείπει ποτέ από καμία παραλία όσο μακριά κι αν ξοριστείς; Μία ελληνίδα μάνα. Εμείς πιάσαμε το τζόκερ και πετύχαμε δύο ελληνίδες μάνες, σε μια παραλία μόνο με φιλήσυχους ξένους. Εάν καταλάβαιναν ελληνικά θα πνιγόντουσαν όλοι ομαδικά με γιγάντιες πέτρες στο λαιμό. Η μία έβριζε τον καταπληκτικό πιτσιρικά της (μιλάμε για μπινελίκα τώρα, τι «μαλακισμένο» τον ανέβαζε, τι «κωλόπαιδο» τον κατέβαζε) επειδή τόλμησε να πει ότι είδε καβουράκια με τα γυαλάκια του στις πέτρες. «Βγες έξω ρε ψεύτη που τρομάζεις την παραλία με τις βλακείες σου» - «μα αφού τα είδα». Εννοείται τα είδε γιατί τα είδαμε κι εμείς. Καημένο παιδί…
Η άλλη η ανεκδιήγητη μιλούσε σε μια φίλη της για τον γιο της, ο οποίος κλείνει τα 18 σε ένα μήνα και ζήτησε να τον βοηθήσουν να βγάλει δίπλωμα αυτοκινήτου. «Όοοοχι, είναι επικίνδυνο.» Ναι, όταν θα μπαίνει σε αυτοκίνητα φίλων του που θα έχουν πιει δεν θα είναι. Ελληνίδες μάνες για …σχολείο γονέων!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 14/9/2016
