Ό,τι δουλειά κι αν κάνετε, δεν μπορεί, παράξενοι πελάτες θα σας έχουν τύχει. Από αυτούς που τους βλέπεις να μπαίνουν και σε πιάνει η καρδιά σου, αναστενάζοντας από μέσα σου ένα βαρύ “ωωωχ!” που μεταμορφώνεται σε άγχος που σε καταπλακώνει. Αυτός που δεν ξέρει τι θέλει, αυτός που νομίζει ότι ξέρει τι θέλει γιατί του το είπε ένας φίλος του που “ξέρει” επειδή έτσι “λένε στο ίντερνετ”, αυτή που κατεβάζει το μισό, ποιο μισό – ολόκληρο το μαγαζί και δεν της αρέσει τίποτα, αυτός που είναι δυσαρεστημένος γιατί πλήρωσε Τσινγκουιτσέντο αλλά περίμενε Φεράρι, ή ο άλλος που πλήρωσε Φεράρι, πήρε Φεράρι, αλλά φανταζόταν διαστημόπλοιο…
Οι περισσότεροι που έρχονται αντιμέτωποι με αυτούς τους πελάτες, προσπαθώντας να αμυνθούν τσιτώνουν, εκνευρίζονται, ανεβάζουν τον τόνο της φωνής και τους πετάνε έξω με τον δικό τους τρόπο για να τους διώξουν ώστε να μη χρειαστεί να τους ξαναδούν. Απολύτως προβλέψιμο. Κι έτσι έρχονται σε εμάς που τρίβουμε τα χέρια μας από χαρά όταν τους βλέπουμε. Πολύ γουστάρουμε που έχουμε τους περισσότερους παράξενους, όχι μόνο του νησιού, αλλά και κάμπουσους από την υπόλοιπη Ελλάδα (και κάποιους από το εξωτερικό!) πλέον, λόγω των ιντερνετικών πωλήσεων του www.gasmoto.gr. Επειδή είναι κατατρεγμένοι μας έρχονται για παρηγοριά επειδή βρίσκουν θαλπωρή, κατανόηση, στοργή, προδέρμ, έναν ώμο να ακουμπήσουν.
Μερικές φορές χρειάζονται ασκήσεις ηρεμίας με βαθιές αναπνοές χίντου, αλλά συνήθως προσαρμοζόμαστε πανεύκολα και μας αγαπούν. Απαιτούν κάτι θεόμουρλο; Αφού θα τους προειδοποιήσουμε για τις συνέπειες και θα έχουμε τη συνείδησή μας καθαρή, ας γίνει αυτό που θέλουν. Για περάστε για περάστε, ελάτε να μας πείτε τον πόνο σας!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 30/10/2014
