GASΟΛΟΓΙΕΣ #765 | ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Μία καταπληκτική ερώτηση μου έκανε η Εύη σήμερα, η οποία αποτέλεσε και φοβερή ιδέα για το σημερινό άρθρο (η ερώτηση, όχι η Εύη). «Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή πάνω στη μοτοσυκλέτα μέχρι τώρα;» Ω ρε φίλε, ζόρικο γιατί δεν είναι μόνο μία αλλά δεκάδες χιλιάδες. Από την πρώτη μέρα που καβάλησα το 12βολτο γαλάζιο C-50 μου με τον 72άρη κύλινδρο, μέχρι το τελευταίο καταπληκτικό Mega Test συγκριτικό με τους φίλους μου από το ΜΟΤΟ, παρέλασαν όλες οι εικόνες των τριάντα δύο αυτών μοτοσυκλετιστικών ετών σαν κινηματογραφική ταινία δράσης. Ποια στιγμή να πρωτοδιαλέξω;

Μετά από ώριμη σκέψη τριών δευτερολέπτων, αποφάσισα ότι οι δύο καλύτερες στιγμές μου είναι αυτές που μου είχαν έρθει πρώτες στο μυαλό. Η πρώτη είναι αυτή της φωτογραφίας: με ένα R6 επετειακό στα χρώματα του Valentino Rossi το 2005, σε ένα συγκριτικό 600αριών στην πίστα των Σερρών, όπου έξυσα γόνατο για πρώτη φορά στη ζωή μου. Τι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση είχα νιώσει θυμάμαι, αν και τώρα σιγά το πράγμα – ο Espargaro ξύνει τους ώμους του κατεβαίνοντας άλλες 20 μοίρες. Δεν έχει σημασία, νιώθω φανταστικά για εκείνο που ένιωσα τότε.

Η δεύτερη στιγμή που θα μου μείνει αξέχαστη, είναι η πρώτη φορά που ταξίδεψα με μοτοσυκλέτα στο εξωτερικό. Δεν ήταν ό,τι κι ό,τι ταξίδι, ήταν ένα δεκαήμερο στην Ιταλία και την Τοσκάνη συγκεκριμένα, για να παρακολουθήσουμε το GP στο Mugello, το 2010. Τι εικόνες μαγικές, τι απίστευτη παρέα, τι γέλιο, τι δρομάρες! Έχω πάει και άλλα πολλά ταξίδια και αποστολές από τότε, σε απίστευτα μέρη και με τρομερές μοτοσυκλέτες και παρέες, αλλά σαν την αίσθηση του πρώτου δεν έχει. Θα θέλατε να μοιραστείτε τις δικές σας αγαπημένες στιγμές;