Μόλις επέστρεψα από μία εξαιρετική δοκιμή επτά «μικρών» μοτοσυκλετών σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρουμανία. Το τι κάνουν τα μηχανάκια, ποιο είναι καλύτερο πού, αλλά και πώς περάσαμε αυτές τις έξι μοναδικές αλλά και εξαντλητικές μέρες, θα διαβάσετε με κάθε λεπτομέρεια στο περιοδικό ΜΟΤΟ, στα τεύχη Αυγούστου και Σεπτεμβρίου. Εδώ, μέσα σε 250 λέξεις, δεν μπορώ να σας μεταφέρω πολλά πράγματα – μπορώ όμως να σας πω δύο που μου έκαναν τρομερή εντύπωση.
Το πρώτο αφορά τα αυτοκίνητα που οδηγούν εκεί. Πολλές μοτοσυκλέτες δεν είδαμε, αλλά από αυτοκίνητα πάθαμε την πλάκα μας. Ειλικρινά σας λέω, στο Βερολίνο που έχω πάει δεν έχω δει τόσα Mercedes, BMW, Audi, Volvo και Porche – και όχι τα μικρά μοντέλα, σειρά 3 ή Alpha Class ή Α4. Παρέλαση τα S500 AMG, Α8, 750iL, Macan, δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση πάνω από εκατό χιλιάρικα το καθένα τους, στο δρόμο. Θα πει κάποιος, «οκ, είδατε τους πλούσιους που ξεπλένουν χρήμα, τους φτωχούς με τα Dacia του ’70 που βγάζουν σύννεφα μαύρων καπνών δεν τους είδατε;» Όχι. Οκτώ στα δέκα αυτοκίνητα που προσπερνούσαμε στην εθνική τους οδό ή στους επαρχιακούς τους, αλλά και αυτά που βλέπαμε στα βενζινάδικα ήταν κορυφαία αυτοκίνητα τελευταίας διετίας. Αποκλείεται όλοι αυτοί να διακινούν ναρκωτικά ή γυναίκες. Leasing; Βαριά βιομηχανία; Θα το ψάξουμε και θα σας πούμε.
Το δεύτερο πολύ εντυπωσιακό πράγμα είναι η οδηγική κουλτούρα τους. Μόλις έβλεπαν πόδι πεζού να κάνει πως κατεβαίνει, κοκάλωναν. Δεν κόρναρε κανείς σε κανένα, έδιναν προτεραιότητα σε όποιον χρειαζόταν, ενώ στην αριστερή λωρίδα, μόλις μας έβλεπαν πίσω τους, από τα 500 μέτρα έβγαζαν φλας και έκαναν δεξιά να περάσουμε. Και μετά επιστρέψαμε στην …Ουγκάντα!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Chill In News 31/7/2020
