Ότι τα πράγματα είναι ζόρικα δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Το βλέπετε με τα μάτια σας, το νιώθετε στο πορτοφόλι σας. Ακριβώς την ίδια μοίρα έχει και η αγορά μοτοσυκλέτας. Ας μιλήσουμε όμως με μερικά στοιχεία για να καταλάβετε τι παίζει.
Το 2007 και το 2008, από πλευράς πωλήσεων καινούργιων μοτοσυκλετών, ήταν τα καλύτερα χρόνια στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, πιάνοντας το απίστευτο νούμερο των 100.000 πωλήσεων κάθε χρονιά. Το 2009 έπεσαν στις 71 χιλιάδες και κάτι, το 2010 κατρακύλησαν στις 62 χιλιάδες (λιγότερες από τις πωλήσεις του 2000!), το 2011 έγινε καθίζηση στις 46 (λιγότερο από τις μισές του 08!), ενώ το 2012 θα γραφτεί στην ιστορία ως η χειρότερη χρονιά του 21ου αιώνα, αφού οι 32.488 μοτοσυκλέτες που πουλήθηκαν είναι το χαμηλότερο νούμερο που έχουμε δει στη νέα χιλιετία. Άλλοι το λένε κατάντια, εμείς όμως δεν συμφωνούμε απόλυτα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ο κάθε τάρταλος που έπαιρνε εξακόσια ευρώ μισθό, πήγαινε στην τράπεζα, έπαιρνε ένα δάνειο δώδεκα χιλιάρικα χωρίς προκαταβολές και σούπα μούπες, και πήγαινε και αγόραζε τζιτζί χιλιάρι βρωμόγκαζο χωρίς να έχει τα χρήματα.
Σήμερα εάν είχες προνοήσει και έχεις τρία-τέσσερα χιλιάρικα, αγοράζεις ότι υπερ-μοτοσυκλέτα γουστάρεις και δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν κερατά τοκογλύφο. Στην θεωρία θα ονομάζεται “μεταχειρισμένη”, στην πράξη όμως θα είναι το πολύ πέντε ετών, με ελάχιστα χιλιόμετρα, περιποιημένη όσο δεν πάει άλλο, με αξεσουάρ αξίας χιλιάδων ευρώ – δηλαδή πολύ καλύτερη από καινούργια, στο ένα τρίτο της αρχικής τιμής της. Όπως έχουν πει κάποιοι πολύ πιο παλιοί από μας, η κρίση είναι ταυτόχρονα και εποχή τεράστιων ευκαιριών.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 21/3/2013
