Γυρνάς αποκαμωμένος αργά το βράδυ σπίτι και μόλις μετά βίας έχεις δύναμη να ξεντυθείς πριν χυθείς στο κρεβάτι για να ξεκουραστείς για την επόμενη μέρα. Μπορεί να ήσουν στην οικοδομή όλη μέρα, να έψηνες σουβλάκια στους 60 βαθμούς ή να χοροπήδαγες όλο το βράδυ στους Μύλους, τους Νερόμυλους και τους Ανεμόμυλους. Δεν έχει σημασία, κομμάτια όλοι. Πέφτεις ταλαιπωρημένος, σβήνεις το φως, κλείνεις τα μάτια και… Ίιιου, ίιιιου, ίιιου, ίιιιιου… το κέρατό μου το βερνικωμένο: @#$%συναγερμός κάποιου από το απέναντι τετράγωνο!
Ο οποίος φυσικά ούτε τον ακούει, ούτε έχει σκοπό να τον κλείσει, ούτε τίποτα. Ίιιου, ίιιιου και γω χτες το βράδυ, τα νεύρα μου τσατάλια μέχρι που σαν παλιό γραμμόφωνο έσβησε ο θόρυβος μαζί με τη μπαταρία του ηλίθιου. Μα καλά αφού δεν τον ακούει, τι τον βάζει;
Έρχονται πολλοί και μας ρωτάνε για συναγερμούς στις μοτοσυκλέτες τους. Αυτό που τους λέμε είναι ότι έχουν νόημα μόνο αν κοιμούνται δίπλα ή ακριβώς από πάνω από την πυλωτή και τους ακούνε ΟΙ ΙΔΙΟΙ και μπορούν να αντιδράσουν γρήγορα. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος – πόσες φορές έχετε ανησυχήσει εσείς όταν χτυπάει συναγερμός άλλου; Καμία, ποτέ των ποτών. Και στην δικιά μου μοτοσυκλέτα είχα τοποθετήσει συναγερμό όταν ήμουν στην Αθήνα, αλλά από όταν επέστρεψα στα Χανιά δεν έχει ξαναλειτουργήσει εδώ και έξι χρόνια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί έμενα στον δεύτερο με την κρεβατοκάμαρα στην πίσω πλευρά της πολυκατοικίας. Ανέβαινε γάτος να ζεσταθεί, ίιιιιου ίιιιιου, πάει ο ύπνος των γειτόνων. Ε όχι ρε φίλε, άμα είναι να σπας τα νεύρα των άλλων άστο καλύτερα. Κλειδαριά στο δισκόφρενο και αφήστε μας να κοιμηθούμε!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 8/8/2012
