Το μέγα δίλημμα όλων των μηχανόβιων που θέλουν πάντα το καλύτερο για τη μοτοσυκλέτα τους. Από τη μία είναι καλά τα πολλά οκτάνια και οι εταιρείες υπόσχονται καλύτερη καύση και περισσότερα χιλιόμετρα για την ίδια ποσότητα βενζίνης. Από την άλλη έχει φτάσει σχεδόν τα 2 (δύο!) ευρώ το λίτρο. Αξίζει τα λεφτά της;
Έλα μου ντε. Σίγουρα δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα το ερώτημα αφού για να αποδειχθεί το μεν ή το δε χρειάζονται μελέτες επί μελετών, κινητήρες που να τρέχουν και με τις δύο στο εργαστήριο και μετά άνοιγμα για να μετρηθούν οι φθορές, μετρήσεις οικονομίας, μπλα μπλα μπούρου μπούρου και όλα αυτά. Πριν από λίγες βδομάδες όμως κάποιοι άγγλοι συντάκτες περιοδικού μοτοσυκλέτας έκαναν το εξής: Πήραν δύο μοτοσυκλέτες παραγωγής υπερσύγχρονης τεχνολογίας (ένα Suzuki GSX-R1000 K10 και ένα BMW S1000RR) και έβαλαν και στις δύο απλή αμόλυβδη από δύο μάρκες (BP και SHELL). Τις δυναμομέτρησαν και κατέγραψαν τη μέγιστη ισχύ που έδειξε το μηχάνημα (161,2 και 180,4 ίππους αντιστοίχως για την ακρίβεια). Μετά έβγαλαν και άδειασαν τελείως τα ρεζερβουάρ από την απλή βενζίνη από όλα τα σωληνάκια, τα φίλτρα, και τα σώματα ψεκασμού και τις γέμισαν με την ακριβή 100άρα. Τα ξαναμέτρησαν και σημείωσαν εκ νέου την μέγιστη ισχύ τους. Μάντεψε: 161,1 η πρώτη και 180,5 η δεύτερη, δηλαδή καμία πρακτική διαφορά στην ιπποδύναμη. Στο τέλος συμπεραίνουν ότι όσον αφορά την ιπποδύναμη τα θεωρητικά πλεονεκτήματα της 100άρας δεν είναι ορατά στους κινητήρες της εποχής μας.
Από την άλλη κάποιοι ισχυρίζονται ότι όντως βγάζουν περισσότερα χιλιόμετρα και ότι το εργαλείο τραβάει καλύτερα. Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρεφ’ το…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 9/6/2010
