GASΟΛΟΓΙΕΣ #778 | ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Είναι καταπληκτικό αυτό που βλέπουμε τελευταία, με τη συνεχή ροή νεοεισερχόμενων στη δίτροχη μετακίνηση, οι οποίοι ανακαλύπτουν τα πολλαπλά οφέλη των μηχανακιών. Ο φαρμακοποιός μου αφιερώνει μιάμιση ώρα περισσότερη κάθε μέρα στα παιδιά του χάρη στο νέο του σκούτερ! Παρκάρει έξω ακριβώς από το φαρμακείο του στο καρακέντρο της πόλης, ενώ έχει μειώσει τις βενζίνες του κατά 70%. Εκτός από πρακτικούς όμως λόγους, πάρα πολλοί ελκύονται από το στυλ ή/και την απόλαυση του στριψίματος με δύο ρόδες.

Πολύ χαιρόμαστε που βιώνουμε αυτή τη ραγδαία αύξηση, οφείλουμε όμως να ενημερώσουμε τους νέους (και να θυμίσουμε στους παλιούς) ότι η μοτοσυκλέτα (και το σκούτερ και το παπί) πάει πακέτο με το …πακέτο της προστασίας τουλάχιστον πέντε σημείων: του κεφαλιού με το κράνος, του άνω μέρους του σώματος με μπουφάν, των χεριών με γάντια, των ποδιών με παντελόνι (ή τουλάχιστον επιγονατίδες) και των πατουσών με κλειστά παπούτσια (μπότες ή μποτάκια ακόμα καλύτερα).

Το πραγματικό ολόφρεσκο κυριακάτικο παράδειγμα μιλάει καλύτερα από οποιαδήποτε θεωρία: ο Μάνος ήταν ακριβώς μπροστά μου με τη μοτοσυκλέτα του, η οποία για λόγο που δεν φταίει ο ίδιος (πάτησε κρυμμένο πονηρό βρεγμένο κομμάτι του δρόμου), έχασε το μπροστινό ξαφνικά. Με είκοσι χιλιόμετρα, χωρίς φρένο και χωρίς κλίση. Ήταν στα τρία μέτρα μπροστά μου και είδα το Transalp να σκάει πάνω στο δεξί του πόδι. Ενώ το κράνος και του μπουφάν του ήταν αγρατζούνιστα, το γόνατό του και το κουτεπιέ του μάτωσαν και πόνεσε ΑΚΡΙΒΩΣ στα σημεία που θα τον προστάτευαν οι επιγονατίδες και τα μποτάκια. Μα ακριβώς εκεί όμως! Μες στην ατυχία του ήταν τυχερός και δεν έσπασε τίποτα, ενώ έμαθε με τον καλύτερο τρόπο ότι φοράμε ό,τι φοράμε για αυτή τη $%^& μία φορά που θα τα χρειαστούμε. Μακάρι να είναι μόνο μία και μακάρι να μην τα έχουμε αφήσει σπίτι!