Την προηγούμενη φορά μιλήσαμε για το πρώτο σημαντικό εμπόδιο στην κατασκευή αξιοπρεπών δρόμων «Made in Greece”. Δηλαδή τις «σκοτωμένες» προσφορές από τις κατασκευαστικές και το αντίστοιχο αποτέλεσμα στην ποιότητα της δουλειάς τους. Όμως αυτό είναι μόνο η αρχή.
Ας πούμε ότι θα κερδίσει τον αξιοκρατικό διαγωνισμό ένας κατασκευαστής που δεν θα σκοτώσει την τιμή και θα βάλει ποιοτικές πρώτες ύλες χωρίς να κλέψει καθόλου (το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;). Αρκετά τοπικά λατομεία από όπου προμηθεύονται άμμο, ψηφίδα, χαλίκι και πίσσα, τα τέσσερα βασικά υλικά κατασκευής δρόμων, δεν εξορύσσουν ποιοτικά υλικά. Προσέξτε, δεν φταίνε τα λατομεία, αλλά τα πετρώματα της συγκεκριμένης περιοχής. Και γιατί δεν προμηθεύονται οι κατασκευαστές από αλλού; Α) διότι είναι πολύ ακριβή η μεταφορά των υλικών από άλλους νομούς και, β) γιατί υπάρχουν μονοπώλια. Και ας πούμε ότι βρίσκει και ποιοτικά υλικά, και την κάνει επιπέδου ιταλικής Autostrada. Μόλις αρχίσουν οι βροχές και λιμνιάσει το νερό στην άσφαλτο, σε ελάχιστο χρόνο η φοβερή καινούργια άσφαλτος θα καταστραφεί. Κοιτάξτε σε μια σύγχρονη ακριβή κατασκευή (Αττική Οδό για παράδειγμα), πόσο καλά μελετημένη είναι η απορροή των ομβρίων με τα κανάλια από μπετόν αριστερά και δεξιά του δρόμου. Και ας πούμε ότι γίνεται κι αυτό. Ποιος θα επιβλέψει από τον δημόσιο φορέα την κατασκευή για να γίνουν όλα όπως πρέπει, αφού οι μηχανικοί του δημοσίου είναι ελάχιστοι και δεν φτάνουν για όλες τις δουλειές; Και ας πούμε ότι γίνεται κι αυτό. Έρχεται η ιδιωτική εταιρεία τηλεφωνίας και περνάει οπτική ίνα σε καινούργιο ασφαλτικό, γιατί έχει δικαίωμα, και πάνε όλα τα παραπάνω στράφι. Για όλα αυτά λοιπόν δεν υπάρχει ελπίδα καμία…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Chill In News 18/9/2020
