Με όλα αυτά που συμβαίνουν και με τις ψυχολογικές επιπτώσεις που έχει επιφέρει η καραντίνα, σίγουρα οι περισσότεροι από εσάς σχεδιάζετε, έστω και σε μερικά …χρόνια, το επόμενο μεγάλο ταξίδι με τη μοτοσυκλέτα σας. Μια άλλη φορά θα σας προτείνουμε μοτοσυκλετιστικούς παράδεισους για να πάτε, αυτή τη φορά όμως θα σας πούμε για μερικές χώρες που ΔΕΝ θέλετε να πάτε. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τα οποία συνέλλεξε ο οργανισμός το όχι και τόσο μακρινό 2016, σε κάποιες χώρες το ποσοστό των μοτοσυκλετών που κυκλοφορούν σε συνδυασμό με τον αριθμό των τροχαίων δυστυχημάτων, τις κάνει εξαιρετικά επικίνδυνες και θα πρέπει να αποφεύγεται η οδήγηση με μηχανάκι (μην σας πούμε με οτιδήποτε όχημα!) πάση θυσία.
Πρώτη και επικινδυνότερη είναι η Ταϋλάνδη. Τα μηχανάκια αποτελούν το 55% των δηλωμένων οχημάτων της χώρας, ενώ σχεδόν το 75% των θανατηφόρων ατυχημάτων αφορούν δικυκλιστές! Τραγικό. Ο νόμος τους υποχρεώνει να φορούν κράνος, να το κουμπώνουν (!), πρέπει αυτά να έχουν προδιαγραφές αλλά μόνο οι μισοί οδηγοί φοράνε. Οι συνεπιβάτες; Ούτε καν. Το ίδιο επικίνδυνα είναι και στην Ινδονησία. Εκεί ο νόμος δεν υποχρεώνει τους αναβάτες να κουμπώνουν το λουρί του κράνους. Θα μου πείτε τώρα, «ναι, το λουρί τους μάρανε τώρα, αυτοί οδηγούν στην τύχη τελείως, χωρίς νόμους, κανόνες ή κάποια υποτυπώδη τέλος πάντων οργάνωση». Έχετε απόλυτο δίκιο. Ισχύει ο νόμος του ισχυροτέρου, με το μεγαλύτερο όχημα και την δυνατότερη …κόρνα. Μακριά από μηχανάκια εκεί, στη Σρι Λάνκα επίσης, αλλά και στο όχι και τόσο εξωτικό Τόγκο (δυτικά της Νιγηρίας) – αν κανονίζατε να νοικιάσετε μηχανάκι, ξεχάστε το καλύτερα!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Chill In News 22/4/2020
