Το ευχάριστο είναι ότι έχει βρέξει πάρα πολύ μέχρι τώρα και έχουν καθαρίσει οι δρόμοι από τη γλίτσα (σκόνη, χώματα, ξεραμένα λάδια και πετρέλαια) του φθινοπώρου. Όμως αν δεν δώσετε ιδιαίτερη σημασία στην προσοχή που απαιτείται στο βρεγμένο οδόστρωμα, θα φάτε κάτι μπίστους σαν αυτή του Cal Crutchlow που διέλυσε τον αστράγαλό του και τώρα περπατάει σαν τον Νιόνιο από τον Καραγκιόζη. Είναι ένα επίκαιρο θέμα διότι σε λίγες μέρες επίκειται η θρυλική Gasόβολτά μας με τα 200+ μηχανάκια και δεν λέει ούτε να πέσει κανείς, ούτε να πάρει και άλλους μαζί του παραμάζωμα. Βόλτα πάμε και όχι για bowling με μηχανάκια.
Δεν θέλει γνώσεις κβαντικής διεμπλοκής για να κατανοήσει κάποιος ότι όταν βρέχει γλιστράει πολύ περισσότερο απ’ ότι στο στεγνό. Δεν είναι σαν το πρωτοβρόχια όπου οι «αφροί» της γλίτσας κάνουν την άσφαλτο να γλιστράει σαν πάτωμα ελαιουργείου σε high season, αλλά και πάλι θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Συνεπώς δεν θέλουμε απότομες κινήσεις: Απότομο γκάζι το ξεχνάμε γιατί θα έρθει η πίσω ρόδα μπροστά. Απότομα φρένα επίσης τα ξεχνάμε γιατί το μπροστινό θα φύγει φέτα. Την άσπρη διαχωριστική γραμμή δεν την πατάμε για ΚΑΝΕΝΑΝ απολύτως λόγο. Επίσης μειώνουμε σε διψήφιο νούμερο την ταχύτητα στις ευθείες γιατί αν ο δρόμος έχει μαζέψει κάπου νερά, η υδρολίσθηση καραδοκεί και δεν σώνεται ούτε από τα καλύτερα τιμόνια. Για τις κλίσεις δεν θα αναφερθούμε καν, είναι αυτονόητο ότι φροντίζουμε οι γραμμές μας να είναι απλωτές με την λιγότερη δυνατή κλίση σε κάθε στροφή. Για να δούμε πώς θα τα εφαρμόσετε στην επόμενη βόλτα με βρεγμένο δρόμο. Κοντός ψαλμός, Κύριε Ελέησον.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Chill In News 22/1/2020
