Εκτός από τον «Ξερόλα» που αναλύσαμε την προηγούμενη φορά, ποιος άλλος δεν πρέπει να καβαλάει μοτοσυκλέτα για το καλό το δικό του και των γύρω του; Μα αυτός που για πρώτη μοτοσυκλέτα «χρειάζεται» ένα GSX-R1000, ή ένα R1 ή ένα Ducati Panigale V4. Αυτό το βλέπουμε συνέχεια. Νέα παιδιά μπαίνουν για να εξοπλιστούν καταλλήλως για την καινούργια τους μοτοσυκλέτα και τα μαγκάκια (και είναι πάντα μαγκάκια γιατί τα κορίτσια δεν έχουν τόση αλαζονεία με τις μοτοσυκλέτες) στην ερώτηση: «τι οδηγάς;» απαντούν «παπί τώρα, αλλά σε ένα μήνα περιμένω το χιλιάρι». Ε ναι, ή θα έχουμε 200 άλογα τροχό ή αλλιώς είμαστε φλώροι, διότι μία μοτοσυκλέτα 300 ή 500 κυβικών οδηγεί στην απόλυτη βαρεμάρα.
Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν είναι μόνο απόλυτη ιπποδύναμη ή μέγιστη ταχύτητα, αλλά κυρίως έλεγχος και αυτοπεποίθηση. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά πρέπει να εξελιχτούν πρώτα και μετά έρχεται η ταχύτητα από μόνη της. Οι μικρότερες μοτοσυκλέτες συγχωρούν τα λάθη, διότι αλλιώς είναι στην έξοδο της στροφής μία μοίρα στο γκάζι να στέλνει σαράντα ίππους στον τροχό και αλλιώς πέντε. Στις μικρές το ανοίγεις τέρμα και δεν σε νοιάζει. Στις μεγάλες αν το ανοίξεις χωρίς να ξέρεις τι κάνεις, θα γίνεις ήχος και φως. Είναι εντυπωσιακός αλλά και εκπληκτικά τρομακτικός ο τρόπος με τον οποίο επιταχύνουν τα θηρία. Το άγχος που σου προκαλεί μία τέτοια μοτοσυκλέτα είναι υπέρογκο. Εάν δεν έχετε την υπομονή να μάθετε με τον σωστό τρόπο, κάντε την χάρη στον εαυτό σας να μετακινήστε με το λεωφορείο (ως επιβάτης) και δεν θα το μετανιώσετε.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 19/12/2018
