Πριν από λίγο καιρό ξαναήρθε στο μαγαζί για να χαζέψει μπουφάν μοτοσυκλέτας, ένας πελάτης που είχε ψωνίσει από εμάς, στα σαράντα της κηδείας του Καποδίστρια, ένα ανοιχτό κράνος. Αν βλέπατε την κατάντια αυτού του καημένου του κράνους, θα βάζατε τα κλάματα από τα γέλια (ή τα γέλια από τα κλάματα). Ήταν που ήταν το οικονομικότερο που υπήρχε με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε ποιότητα κατασκευής και αντοχή στο χρόνο, είχε αφαιρέσει τελείως και τα μάγουλα (!) για να μην τον ακουμπάει τίποτα “διότι έχει ευαισθησία και τον ενοχλούσαν”. Σαν να μην έφτανε αυτό, για τον ίδιο επίσης θλιβερό λόγο, είχε κόψει με τη φαλτσέτα έναν πόντο πολυστερίνη στο εσωτερικό κέλυφος πάνω από το μέτωπο, ενώ στη μισή ζελατίνα είχε κολλήσει μαύρη μονωτική ταινία για να μην τον ενοχλεί ο ήλιος. Για τη μπίχλα και τη μυρωδιά που σκότωνε αλογόμυγα στο μισό μέτρο δεν θα μιλήσουμε.
Το παράξενο ποιο είναι; Ότι το άφησε πάνω στο μηχανάκι και του κλέψανε. Άβυσσος η ψυχή του κλέφτη. Φανταστείτε τι θα κάνουν με τα καλύτερα, των εκατό ευρώ, διακοσίων ή και παραπάνω. Εν τω μεταξύ, οι ανόητοι κλέφτες κόβουν και το λουράκι με το κρικάκι όταν το βρίσκουν κλειδωμένο πάνω στο μηχανάκι, το οποίο καθιστά το κράνος παντελώς άχρηστο και δεν επισκευάζεται, μιας και είναι περτσινωμένο από το εργοστάσιο για λόγους ασφαλείας.
Μην αφήνετε λοιπόν το κράνος πάνω στα μηχανάκια. Εάν δεν το κλέψουν, το χτυπάει ο ήλιος, μπαίνουν τα νερά της βροχής, τα καυσαέρια, τα σκουπίδια, οι κουτσουλιές των πουλιών και τα κατουράνε οι μεθυσμένοι. Εκτός αν θέλετε να μας βλέπετε συχνά!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 11/7/2018
