Αρκετές φορές σερφάρω στο ίντερνετ ψαρεύοντας ιδέες θέματος για αυτήν τη στήλη. Συνήθως χάνω το χρόνο μου γιατί οι περισσότερες ειδήσεις ή άρθρα είτε είναι τελείως απαράδεκτα, είτε δεν ενδιαφέρουν κανέναν εκτός (ίσως) από αυτόν που το έγραψε. Κάποιες φορές όμως πετυχαίνω και διαμάντια, όπως αυτό που βρήκα στο αγγλικό περιοδικό μοτοσυκλέτας Visor Down.
Παρατηρεί, λοιπόν, ο αρθρογράφος ότι οι περισσότερες μοτοσυκλέτες κατασκευάζονται για κάποιο λόγο, ενώ τα εργοστάσια ξοδεύουν απίστευτες περιουσίες για να κερδίσουν μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα ή για να βελτιώσουν την εικόνα τους. Κάποια τρελοκομεία όμως φτιάχνουν μοτοσυκλέτες είτε για να σπάσουν κάποιο ρεκόρ, είτε για να αποδείξουν ότι είναι ένα βήμα πριν το ζουρλομανδύα. Όπως ο σουηδός Tom Wiberg που έφτιαξε τη μικρότερη μοτοσυκλέτα του κόσμου – τόσο μικρή που χρειάζεσαι ειδικές μπότες με ενσωματωμένα τα μαρσπιέ για να την καβαλήσεις. Με μέγεθος όσο τρία σπιρτόκουτα, ιπποδύναμη 0,3hp και τελική ταχύτητα 2 χιλιόμετρα την ώρα, δεν έχει και πολύ μεγάλη πρακτικότητα, εκτός του ότι χωράει άνετα στην τσέπη. Ένας θεόμουρλος ιταλός έφτιαξε την ψηλότερη, με ύψος τιμονιού από το έδαφος τα πέντε μέτρα! Εννοείται ότι δεν φτάνει να πιάσει το τιμόνι και στρίβει από τη θέση οδήγησης με τηλεκοντρόλ.
Η βαρύτερη έχει έναν V12 κινητήρα από ρώσικο τανκ (!) και ζυγίζει κάτι λιγότερο από πέντε τόνους, ενώ η μακρύτερη έχει μεγαλύτερη πλάκα: Ο ινδός Bharat Sinh έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ ενός πιο-τρελού-πεθαίνεις εγγλέζου με το 22 μέτρων σκούτερ, κατασκευάζοντας μία μοτοσυκλέτα με μήκος 26,29 μέτρα. Για ποιο λόγο; Εεμ, ε ναι, τι άλλα νέα;
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 25/2/2016
