Υπάρχουν γονείς που δουλεύουν όλη μέρα και αφήνουν τα παιδιά να μεγαλώσουν με διάφορους. Υπάρχουν άλλοι που βαριούνται να ασχοληθούν και τα έχουν όλη μέρα στην τηλεόραση και το τάμπλετ. Υπάρχουν αυτοί που την ψάχνουν για να περάσει το παιδί τους όσο πιο αλώβητο γίνεται από την πολύ κρίσιμη παιδική ηλικία. Και υπάρχει και ο Mihai με την Oana. Αποφάσισαν να δείξουν στον τετράχρονο γιο τους Vladimir τον κόσμο κι έτσι πήραν τη μοτοσυκλέτα τους, μία Ural Ranger του 2014 με καλάθι, και γύρισαν την Ευρώπη. Τους πήρε τέσσερις μήνες να διανύσουν τα 28.000 των 41 χωρών από όπου πέρασαν. Και μη φανταστείτε πεντάστερα ξενοδοχεία και γκουρμέ εστιατόρια – σκηνή, υπνόσακοι, κατσαρολικά και ζαμάν φου και πάνω τούρλα. Φανταστείτε τα βιώματα του μικρού Vladimir και συγκρίνετέ τα νοητά με αυτά των διακοπών ενός παιδιού εδώ. Με μία τσάντα πλάτης ρούχα για 4 μήνες ο πρώτος, μαθαίνει από πρώτο χέρι τα σπουδαία μαθήματα της λιτότητας, της αυτάρκειας, της ανεξαρτησίας, της διαφορετικότητας των ανθρώπων αλλά και των μεγεθών της γης και του κόσμου. Πράγματα που άλλοι μια ζωή δεν μας φτάνει για να αντιληφθούμε…
Προσπαθώ να επιλέξω φωτογραφία για το άρθρο, αλλά δυσκολεύομαι πολύ. Όχι επειδή όλες οι φωτογραφίες είναι καταπληκτικές και δεν ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω (επαγγελματίας φωτογράφος είναι ο Mihai), αλλά επειδή …ζηλεύω. Την ανατολή στη Φιλανδία, τα χιονισμένα βουνά στην Ελβετία, τα κάστρα στην Ισλανδία, τις μαϊμούδες στο Μαρόκο, την ανεμοθύελλα στη Σαχάρα. Και αναλογίζομαι ότι τέτοιοι γονείς είναι, ίσως, η μόνη ελπίδα του κόσμου για το μέλλον…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 28/1/2016
