Τη βδομάδα που μας πέρασε, ένας πενηντάρης περνούσε το δρόμο έξω από το Πολυτεχνείο Χανίων στα Κουνουπιδιανά όταν ένα μηχανάκι που οδηγούσε ένας δεκαοκτάχρονος τον χτύπησε και τον άφησε αιμόφυρτο στην άσφαλτο. Έκανε την πρώτη χοντρή μαλακία χτυπώντας τον, διέπραξε και το έγκλημα να τον παρατήσει. Την ίδια μέρα ακριβώς, λίγες ώρες μετά, ένας ογδονταπεντάχρονος παππούλης περπατούσε σε κεντρική οδό της πόλης όταν ένα δίκυκλο τον έστειλε στον Άγιο Πέτρο. Το ασυνείδητο ανθρωπόμορφο ζώο φυσικά τον παράτησε και έφυγε.
Προσέξτε τώρα πόσο απλά είναι τα πράγματα και πως οι επιλογές μιας στιγμής καθορίζουν την μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου (ή περίπου ανθρώπου τέλος πάντων). Χτυπάς τον άλλον, τον παρατάς και φεύγεις. Κατά πάσα πιθανότητα θα σε βρουν (τον πρώτο τον βρήκαν γιατί μια κυρία είδε την πινακίδα και τον μπουντρούμιασαν, τον δεύτερο βρήκαν το κινητό του και δεν την γλυτώνει κι αυτός), θα σε βιάσουν, και καλά θα σου κάνουν. Και να μη σε βρουν όμως, πως θα κοιμάσαι με ήσυχη τη συνείδησή σου; (Αν φυσικά διαθέτεις τέτοιο πράγμα).
Αν σταματήσεις όμως και καλέσεις βοήθεια, θα έρθει το ασθενοφόρο πιο γρήγορα και σε αυτές τις περιπτώσεις που κάθε δευτερόλεπτο μετράει, θα έχεις σώσει τη ζωή του ανθρώπου. Θα κοιμάσαι ήσυχα γιατί έκανες το σωστό και ότι καλύτερο μπορούσες. Για αυτό αφήνετε χαρτάκι με το όνομά σας, το τηλέφωνό σας και την προθυμία να επισκευάσετε ακόμα και έναν προφυλακτήρα αν στραβώσετε, ένα παρκαρισμένο μηχανάκι αν ρίξετε. Και θα δείτε πως θα σας επιστραφεί στο πολλαπλάσιο…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 2/10/2014
