Ας πούμε ότι πας ωραία και καλά με το μηχανάκι σου, με σωστή ταχύτητα, πλυμένος, λουσμένος, με τέλεια ψυχολογία και ξαφνικά, μπααααπ! Πετάγεται από το πουθενά καραγκιόζης που πέρασε το STOP χωρίς να το δει και σου έκλεισε τελείως το δρόμο! Εσύ όμως το τσακάλι, ωσάν δεύτερος Rossi, πλακώθηκες στα φρένα με μαεστρία και χωρίς να μπλοκάρεις τους τροχούς σταμάτησες πέντε πόντους πριν την πόρτα του. Πως αντιδράς;
Α) Κατεβαίνεις κάτω, τον πιάνεις από το γιακά για να μη μπορεί να αποφύγει τις μπούφλες, και ξεκινάς δέκα γρήγορες για ζέσταμα. Μετά του παίζεις πέντε κουτουλιές να ζαλιστεί και να ακούει σε ντόλμπι ντίτζιταλ τα αυστηρά σου λόγια για τις ερωτικές πράξεις της μητέρας του με εκπρόσωπους της μαύρης φυλής, ενώ πριν μπει στο ασθενοφόρο του δαγκώνεις το αυτί για να σε θυμάται. Αυτή η αντίδραση δεν ενδείκνυται για πολλούς λόγους. Μπορεί να είναι δυνατότερος από σένα και ίσως σε αφήσει ανάπηρο, ίσως να οπλοφορεί και να βρεθείς να κοιτάς τους χοχλιούς ανάποδα, ή να είναι δικηγόρος και να βγεις από τη στενή μετά από δέκα χρόνια.
Β) Παίρνεις βαθιές ανάσες και αφού συνέλθεις κοιτάς την αντίδρασή του στο συμβάν. Εάν η θεία κλαίει με λυγμούς και σκούζει “ώφου ίντα πήγα να σου κάμωωω” την ηρεμείς και της λες την άλλη φορά να προσέχει. Συνήθως οι περισσότεροι κατανοούν το λάθος τους και ζητούν συγνώμη. Ίσως κι ένα “τι να την κάνω τη συγνώμη σου αν με σκοτώσεις” να το θυμούνται περισσότερο. Εάν πέσεις σε γίδι και σου ζητήσει και τα ρέστα ο Θεός ας τον λυπηθεί!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 14/12/2011
