Η φετινή χρονιά θα μου μείνει αξέχαστη διότι το να μπορέσει να πραγματοποιήσει κάποιος δύο παραμυθένια ταξίδια με μοτοσυκλέτα στην εποχή μας, θεωρείται καθαρή ευλογία. Για το πρώτο μας ταξίδι τον Ιούνιο στις Άλπεις είχαμε πει ότι πρόκειται για ένα μοτοσυκλετιστικό παράδεισο όπου κάθε αναβάτης πρέπει να επισκεφθεί. Για το δεύτερο, στη μεγαλειώδη Σκωτία, τι να σας πρωτοπούμε;
Το σχέδιο είχε αριστοτεχνικά οργανωθεί (γεια σου Στελάρα στρατηγέ) με κλείσιμο εισιτηρίων από το Γενάρη: πετάξαμε με πτήση τσάρτερ κατευθείαν από Ηράκλειο για Γλασκώβη, και νοικιάσαμε τέσσερις μοτοσυκλέτες από εκεί. Δεν το λες τζάμπα ακριβώς τις 500 λίρες τη βδομάδα (570 ευρώ) για τις μοτοσυκλέτες, αλλά αν σκεφτείς ότι εάν πηγαίναμε με τις δικές μας θα θέλαμε σέρβις πριν, λάστιχα, έξτρα διανυκτερεύσεις, βενζίνες, φαγητά κλπ κλπ, τότε το λες πραγματική ευκαιρία.Για μία εβδομάδα αλωνίσαμε όλη την κεντρική και βόρεια Σκωτία, τα λεγόμενα Highlands, ενώ άλλες έξι μέρες περπατήσαμε απ’ άκρη σε άκρη κάθε γωνιά του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης.
Η Σκωτία είναι μυστηριώδης και μαγική. Είναι καταπράσινη, και όταν λέμε καταπράσινη εννοούμε πράσινους βράχους από τα βρύα και τις λειχήνες, ομοίως πράσινους τοίχους, κτήρια, πράσινο όπου κοιτάει το μάτι. Γιατί; Μα φυσικά επειδή βρέχει συνεχώς και αδιαλείπτως, ακόμα και στα μέσα του Αυγούστου. Τα αδιάβροχα δούλεψαν υπερωρίες αλλά ευτυχώς χαρήκαμε κάποιες μέρες και τον σπάνιο ήλιο. Διαθέτει περίπου 30.000 λίμνες, από τις οποίες πρέπει να είδαμε τουλάχιστον τις μισές! Είδαμε το τέρας της Λοχ Νες, και επισκεφθήκαμε καμιά δεκαριά φάρους σαν αυτούς που δεν έχετε ξαναδεί. Μα μήπως τα ονειρεύτηκα ή τελικά πήγα πραγματικά;
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 31/8/2011
