Οι κλασικοί μοτοσυκλετιστές, αυτοί που καβαλάνε παλιές ιστορικές μοτοσυκλέτες (κολοκοτρώνηδες που δεν πάνε μία), είναι υπέροχοι τύποι. Το ντύσιμό τους παραπέμπει κατευθείαν στην εποχή των δεινόσαυρων: στενά μπλουζάκια με τη φίρμα του εργοστασίου της μηχανής, στενά δερμάτινα παντελόνια (καμιά φορά καμπάνα), και σχεδόν πάντα κοτσιδάκι είτε έχουν μαλλιά είτε όχι. Απαραίτητο αξεσουάρ φυσικά είναι τα φουλάρια γύρω από το λαιμό σε κόκκινο, κίτρινο, μπλε ή μαύρο χρώμα. Πολύ συχνά θα τους δείτε να φοράνε και μπαντάνα πάνω στο κεφάλι που κρύβει την καράφλα ή τα άσπρα μαλλιά, ενώ λίγο πιο σπάνια θα δείτε να κουβαλάνε μεγάλες δερμάτινες τσάντες ώμου όπου μέσα μεταφέρουν τα εργαλεία τους (διότι τα απρόοπτα είναι κανόνας) και τα φάρμακά τους.
Οι μοτοσυκλέτες τους είναι παλιές, πάρα πολύ παλιές. Κάποιοι κακεντρεχείς λένε ότι καβαλούσε μία τέτοια ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης όταν πολεμούσε στα Δερβανάκια, αλλά αυτό είναι μύθος. Χάνουν λάδια, σβήνουν στα φανάρια, δεν στρίβουν, δεν φρενάρουν, δεν τρέχουν, δεν έχουν φώτα, αλλά κατά τα άλλα λένε ότι έχουν πλάκα. Οι κλάσικς πιστεύουν πως ότι έχει φτιαχτεί μετά το 1970 είναι ψευτιά. Αγαπημένα τους ρητά είναι τα: “δεν υπάρχουν μοτοσυκλέτες σήμερα,” “μια χούντα θα μας σώσει,” “θυμάσαι τότε που…”
Αυτό που πραγματικά όμως έχει πολύ γέλιο είναι ο εξοπλισμός τους, ο οποίος έχει την ίδια ηλικία με τις μοτοσυκλέτες τους. Κράνη του ’60 που είναι επικίνδυνα ακόμα και για γκιο γκιο του εγγονού τους, δερμάτινα γάντια χωρίς δάχτυλα, παντελόνια χωρίς προστατευτικά, αρβύλες του στρατού και τέτοια. Κατά τα άλλα όμως είναι καλά παιδιά όμως και τους γουστάρουμε!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 20/7/2011
