Ξέρεις ποιοι είναι οι άλλοι; Οι πεζοί είναι εσύ όταν περπατάς. Οι οδηγοί είναι εσύ όταν οδηγείς αυτοκίνητο και αυτοί είναι εσύ όταν καβαλάνε μοτοσυκλέτα. Σκέψου τους άλλους σαν να είσαι εσύ. Είναι απλό: ότι θα ενοχλούσε εσένα ενοχλεί κι αυτούς.
Σεβάσου τις διαβάσεις: μην σταματάς στη μέση των φαναριών, πως στην καληώρα θα περάσουν οι πεζοί; Εσένα δεν στη σπάει όταν στο κάνουν;
Ελευθέρωσε τα πεζοδρόμια, μην παρκάρεις όπου σου κατεβάσει η καρκάνα σου – περνούν κορίτσια με τα μωρά τους σε καρότσι αλλά και τυφλοί και ανάπηροι.
Όταν οδηγάς αυτοκίνητο σε παρακαλούμε μην πετάς στάχτες, γόπες, χαρτιά, μίλκο, σκυλιά, γατιά, την πεθερά σου από το παράθυρο γιατί κάποιος θα τα φάει στη μάπα. Μη μιλάς στο ρημάδι το κινητό. Εκτός του ότι θα κάψεις το κεφάλι σου θα “φορτώσεις” και κόσμο άδικα.
Προφύλαξε τα παιδιά των φαναριών, τους μικροπωλητές, τους ζητιάνους. Δώσε χώρο και ασφάλεια στους ηλικιωμένους, χαμογέλα στη φοβισμένη νέα οδηγό (ακόμα και μέσα από το κράνος, θα το καταλάβει). Πρόβλεψε τον ταξιτζή που κυνηγάει το μεροκάματο, άφησε γήπεδο στο λεωφορείο και τους επιβάτες που αποβιβάζονται, πες καλημέρα στους ζητάδες. Η ευγένεια φέρνει ηρεμία και η ηρεμία ασφάλεια. Και παραδέξου: Πόσες φορές βγήκες εκτός εαυτού, παραφέρθηκες, μπινελίκωσες χοντρά, και δεν το μετάνιωσες μετά; Πες το, μη ντρέπεσαι, το μετανιώνεις πάντα. Επειδή κατά βάθος (ίσως πολύ βάθος, άβυσσος λέμε) είσαι πολιτισμένο ον.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 20/5/2009
