Ώρα να ευχαριστηθείς την μοτοσυκλέτα σου και να πας λίγο παραέξω. Δεν λέω, καλή και περιπετειώδη η διαδρομή από το σπίτι σου μέχρι το Κουμ Καπί για καφέ και μοτοσυκλετιστικό κουτσομπολιό (μαζί με αναζωογονητικό οφθαλμόλουτρο), αλλά μήπως, λέμε τώρα, να πας και κάπου πιο μακριά βρε αδερφέ. Τι είπες εσύ εκεί πίσω στη γαλαρία; Πήγες μια φορά Σούγια, μια άλλη Παλιόχωρα, και μια φορά στα μεγάλα ντουζένια σου έφτασες και μέχρι το Ηράκλειο; Τι είπες τώρα ρε θηρίο, έκανες τέτοιο άθλο;
Να αφήσεις τους δισταγμούς και τις φοβίες σου και να κάνεις πραγματικότητα το όνειρο που είχες από παιδί, πηγαίνοντας εκείνο το ταξίδι στο εξωτερικό. Θα γεμίσεις από τόσες εικόνες, μυρωδιές, εμπειρίες, που θα έχεις να διηγείσαι για πολύ καιρό. Έχεις ακούσει τους γνωστούς σου που πηγαίνουν τόσα χρόνια και πάντα τους ζήλευες γιατί οι λέξεις τους δεν μπορούσαν καν να περιγράψουν αυτά που έζησαν και την ικανοποίηση που πήραν. Γιατί τα ταξίδια είναι πολύτιμη προίκα που κουβαλάμε παντοτινά και μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Μας ανοίγουν το μάτια, μας αφαιρούν τις μεγάλες αόρατες παρωπίδες μας, μας δείχνουν πόσο μικροί είμαστε και σε τι ομορφιά ζούμε.
Ασφαλώς μας αδειάζουν και το πορτοφόλι αλλά μην ξεχνάς: όταν θα γεράσεις και θα αναπολείς την ζωή σου, θα θυμάσαι κυρίως αυτά. Την άλλη φορά θα σου πούμε πως θα το κάνεις: πως θα το οργανώσεις, με τι παρέα να πας (και ποια να μην πάρεις με τίποτα), πόσα σώβρακα θα πάρεις μαζί σου και άλλα πολύ ωραία…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 8/7/2009
