Στην εποχή που ζούμε, ό,τι δίνεις παίρνεις λένε. Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, δεν λαμβάνεις τίποτα χωρίς αντάλλαγμα και τέτοια. Ευτυχώς μερικές φορές αυτά δεν ισχύουν και χάρη σε μερικές/ούς οραματιστές μερακλήδες, παίρνεις πολλά χωρίς να χρειάζεται να δώσεις τίποτα. Όπως στην εκδήλωση Garage Days #4, στην οποία βρεθήκαμε το σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Τι γίνεται εκεί όμως και το αναμένουμε κάθε χρόνο με ανυπομονησία;
Πολλά ενδιαφέροντα, διδακτικά και άκρως διασκεδαστικά πράγματα. Ο οργανωτής του, ο Γιάννης Αλεξανδράκης από τα Κόκκινα Φεγγάρια, κάθε χρόνο το εμπλουτίζει με νέες ιδέες. Καταρχάς έχει βρει τον ιδανικό χώρο – μία αποθήκη ξυλείας (!), η οποία είναι τόσο περιποιημένη, ώστε θα μπορούσε κάλλιστα να φιλοξενεί ανεκτίμητα έργα τέχνης! Φέτος οι επισκέπτες χαζέψαμε ιστορικές αστυνομικές μοτοσυκλέτες σε υπεράψογη κατάσταστη, καθώς και οχήματα/αντικείμενα που είχαν χρησιμοποιηθεί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι λεπτομέρειες της παρουσίασής τους θα έκαναν πολλά μουσεία να ντραπούν, όπως τα ξύλινα κουβούκλια για τις στρατιωτικές μοτοσυκλέτες και τους ασύρματους, ή τα χαλίκια κάτω από το αμερικάνικο φορτηγό. Οκ, φοβερά όλα αυτά, όμως αυτό που με μαγνητίζει περισσότερο είναι οι πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες από εξπέρ ομιλητές. Άλλες χρονιές είχε κατέβει ο Θανάσης Χούντρας για να μας πει τα μυστικά της ασφαλούς οδήγησης, φέτος είχε περιγραφές εκπληκτικών ταξιδιωτικών: τον Γιώργο Λιοντάκη στο Ιεράπετρα-Ισλανδία και τον Κωνσταντίνο Μητσάκη στο Δρόμο της Ειρήνης – Αρχαία Ολυμπία-Χιροσίμα. Είχε και τεχνικά σεμινάρια όμως, ιστορικά, αλλά και σύγχρονου αστικού κυκλοφοριακού από τον χειριστή των «έξυπνων» φαναριών της πόλης μας. Δε βαριέσαι με τίποτα!
Το κυριότερο όμως ότι με αφορμή τα Garage Days συναντιόμαστε εκατοντάδες θεόμουρλοι που έχουμε το ίδιο μεράκι, πίνουμε καφέ, τσάι, γλυκίσματα, σαβουρώνουμε εκλεκτούς μεζέδες υπό το soundtrack (τι άλλο; ) κλασικής ροκ μουσικής και περνάμε ένα καταπληκτικό, δημιουργικό σαββατοκύριακο. Γιάννη ευχαριστούμε πολύ, και εις άλλα με υγεία!