Αυτή την εποχή που όλοι φεύγουν ή ετοιμάζονται να φύγουν για ταξίδι, έρχονται και μας ρωτούν εάν έχουμε κάποια λίστα με τα πράγματα που παίρνουμε εμείς, ώστε να δουν εάν έχουν παραλείψει κάτι. Η αλήθεια είναι μετά από τόσα Mega Test με το ΜΟΤΟ (από το 2003 ζωή να ‘χουμε), και άπειρες στιγμές που μας έχει λείψει κάτι σημαντικό, έχει συσσωρευτεί μία εμπειρία που πλέον είναι σχεδόν αλάνθαστη. Προσοχή στο «σχεδόν», πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.
Δεν θα σας πούμε πόσα σώβρακα, μπλούζες, παντελόνια και κάλτσες θα πάρετε, αν και στατιστικά είναι βέβαιο ότι στην πραγματικότητα χρησιμοποιούμε περίπου τα μισά. Θα επικεντρωθούμε σε άλλα πράγματα που ίσως κάποιοι να μην έχετε σκεφτεί. Όπως για παράδειγμα τις ωτοασπίδες: για μένα είναι τόσο σημαντικές όσο το κράνος. Κατά κύριο λόγο με ξεκουράζουν από το βουητό του αέρα στην εθνική, αν και εξίσου σημαντική αποστολή επιτελούν στο να μειώσουν το ροχαλητό του συγκάτοικου στη σκηνή, το οποίο ξυπνάει βοσκό στο απέναντι βουνό. (Tip: εάν χρησιμοποιείτε ενδοσυνεννόηση, δοκιμάστε να φορέσετε ωτοασπίδες και απλώς να δυναμώσετε την ένταση στα ακουστικά). Τα αδιάβροχα είναι οπωσδήποτε στη λίστα μου, ελαφριά και διαπνέοντα όσο γίνεται, μαζί ένα σετ γκέτες εάν φοράω τις διάτρητες και όχι τις αδιάβροχες μπότες μου. Στην τσάντα μου έχω πάντοτε ένα πολυεργαλείο με κοφτερό μαχαίρι (για να κλέβω φρούτα από τα χωράφια), ένα σετ δεματικά, ένα ρολό duct tape, ένα κιτ επισκευής ελαστικών και ένα μικρό κομπρεσεράκι. Γενικά δεν λες ότι πιάνουν τα χέρια μου, όμως τα παραπάνω με έχουν κάνει μάγκα πολλές φορές . Ένας φακός κεφαλής είναι αχώριστος σύντροφός μου, όπως επίσης και ένα μαντίλι τύπου Buff που προστατεύει το λαιμό μου από τα γ@μ@έντομα και τον ήλιο. Τέλος, last but not least, πάντα κρατάω μισό κιλό ανάμεικτους ξηρούς καρπούς (ωμούς και ανάλατους) και λίγες μπάρες με όσο λιγότερη ζάχαρη γίνεται. Ξεχνάω κάτι;
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Chill In News
