Ήρθαν τις προάλλες τέσσερις καλοί φίλοι για να προμηθευτούν ισάριθμες ενδοσυνεννοήσεις. Τις σετάραμε έτσι ώστε να αποτελούν “σύστημα” για να μιλάνε μεταξύ τους, ο καθένας από τη μοτοσυκλέτα του. Εννοείται ότι μπορούν να μιλάνε και ανεξάρτητα ο καθένας από το κινητό του για να ακούνε μουσική, ραδιόφωνο, το gps ή ότι άλλο θέλουν. Η πιο ενδιαφέρουσα λειτουργία τους όμως είναι να μιλάνε και να συνεννοούνται μεταξύ τους στο ταξίδι, από απόσταση που μπορεί να ξεπεράσει συνολικά τα δύο χιλιόμετρα.
Αυτό μπορεί να είναι και πολύ καλό και πολύ κακό. Πολύ καλό γιατί πλέον θα μπορούν οι τέσσερις φίλοι μας να συνεννοούνται χωρίς να παίζουν παντομίμα στο δρόμο και να αναβιώνουν το βουβό κινηματογράφο (χωρίς λεζάντες). Καλό είναι επίσης για λόγους ασφαλείας – φανταστείτε να προσπερνάει ο μπροστινός ένα αυτοκίνητο σε στροφές με κακή ορατότητα και να μπορεί να προειδοποιήσει ώστε να περάσουν με ασφάλεια και οι υπόλοιποι. Επίσης μπορεί να προσφέρει πολύ γέλιο με ατάκες της στιγμής που αλλιώς θα ξεχνιόντουσαν, όπως το “μάνα μου η χωρίστρα σου” και άλλα τέτοια βαθιά φιλοσοφημένα. Το κακό όμως είναι ότι αν ο ένας από την παρέα τρώει γλιστρίδα και φλυαρεί ασκόπως για όσες ώρες ή ημέρες διαρκεί ένα ταξίδι, το πράγμα μπορεί να γίνει πάρα πολύ ενοχλητικό. Επίσης κάποιοι τα σκαλίζουν χωρίς να έχουν ανοίξει ποτέ το βιβλιαράκι με τις οδηγίες, με αποτέλεσμα αντί για τον μπροστινό να ακούνε “Ράδιο Αμόρε» και να προκαλείται άσκοπος εκνευρισμός. Όταν χρησιμοποιείται όμως με μέτρο έχει μόνο ευεργετικά αποτελέσματα και μπορεί να αυξήσει γεωμετρικά την απόλαυση μιας βόλτας ή ενός ταξιδιού.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 18/7/2018
