Μετά από λαϊκή απαίτηση αναγκαζόμαστε να θίξουμε, για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, ένα θέμα για το οποίο διερωτάται πολύς κόσμος: το σεξ πάνω σε μοτοσυκλέτα εν κινήσει. Κατ’ αρχάς ο (τελείως άμυαλος) αναβάτης πρέπει να έχει την αυτοσυγκέντρωση μοναχού Σαολίν για να κοιτάζει μπροστά και πλάι από το κορίτσι ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ώστε να μη γίνουν ήχος και φως στην πρώτη στροφή. Θα ήταν φρόνιμο η πράξη με τον αναβάτη κάτω και την συνεπιβάτιδα πάνω να αναβληθεί εάν το οδόστρωμα έχει λακκούβες ή σαμαράκια, λόγω βέβαιου τραύματος του ανδρικού δελφινιού. Επίσης πιθανή θα ήταν η ιεραποστολική στάση με τον αναβάτη μπρούμυτα πάνω από την θεόμουρλη από κάτω του – και μάλιστα εάν έχουν τεντωμένα τα πόδια πίσω σε στάση «ψαράκι», η μοτοσυκλέτα θα αποκτούσε μεγαλύτερη τελική λόγω καλύτερης αεροδυναμικής. Απαγορεύονται οι στάσεις «σκύλος» λόγω έλλειψης χώρου και η άλλη με τα δύο νούμερα που είναι ακέραια πολλαπλάσια του τρία λόγω κακής ορατότητας.
Η ταχύτητα είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την απόλαυση (αλλά και την ανάρρωση): απαιτούνται πάνω από 20 χιλιόμετρα την ώρα για να υπάρχει αδράνεια και να διατηρείται ισορροπία αλλά από εκεί και πάνω όσο λιγότερα, τόσο καλύτερα (θα πάτε που θα πάτε νοσοκομείο, τουλάχιστον ας πέσετε με λίγα). Κι επειδή “πάνω από όλα η ασφάλεια” (!) συστήνουμε ανεπιφύλακτα δερμάτινες φόρμες με ενισχύσεις τιτανίου σε ώμους και αγκώνες και ειδικά διαμορφωμένα ανοίγματα στα επίμαχα σημεία. Φερμουάρ απαγορεύονται δια ροπάλου γιατί θα κοπεί ο τίγρης και θα τον ψάχνετε στα σκοτάδια. Και οπωσδήποτε φορτισμένο κινητό με ταχεία κλήση στο 166…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 5/10/2016
