Πόσο εκνευρίζομαι με τη λογική (τύπου) κάποιων ανθρώπων, δε μπορώ να σας περιγράψω. Ειδικά με κάτι γκομενίτσες και κλαρινογαμπρούς φλωράτζες οι οποίοι από τη μία κρυώνουν κι από την άλλη βγαίνουν έξω, είτε να οδηγήσουν, είτε να πάνε για ποτό, με ρούχα μοντέλου σε καλλιστεία. Έχω μια φίλη, που την αγαπώ πολύ αλλά και θα τη σκοτώσω καμιά ώρα μα την Παναγία σας λέω, η οποία όποτε βγαίνουμε έξω κρυώνει αλλά φοράει ένα μακρυμάνικο μπλουζάκι με ένα V νααα με το συμπάθειο, κι ένα μάλλινο ζακετάκι. Περπατάμε στο λιμάνι με 6 βαθμούς, αυτή το δαγκώνει κανονικά, εγώ χαλαρός. Μετά αρρωσταίνει, μύξες νιαγάρας, πυρετοί… “δεν τον μπορώ το χειμώνα, κρυώνωωω μπρρρρρ…” Το ίδιο και μερικοί πελάτες που δεν κυκλοφορούν μηχανάκι αν έχει κάτω από 18 βαθμούς.
Τόσο μυαλό θέλει; Με ένα ισοθερμικό σαν αυτά που περιγράφαμε την προηγούμενη βδομάδα, ένα fleece, ένα μπουφανάκι αδιάβροχο ή έστω αντιανεμικό, ένα buffάκι στο λαιμό κι ένα σκούφο στα χοντρά κρύα, ο χειμώνας γίνεται ευχάριστος, γλυκός και ρομαντικός. Μιλάμε για βόλτα με τα πόδια τώρα, γιατί για να γλυκάνει ο χειμώνας με μοτοσυκλέτα έχουμε ξαναπεί τι χρειάζεται.
Αλλά βέεβαια: Με όλα αυτά, που να μπει η κυρία για καφέ και να την προσέξουν; Το μπουφάν της θυμίζει εκστρατεία και το fleece σαν να κατέβηκε από τα Ιμαλάια. Δεν πειράζει, φόρα τα καλοκαιρινά το χειμώνα να είσαι (νομίζεις) σέξι και γύρνα σπίτι να αγκαλιάζεις το καλοριφέρ τυλιγμένη στα παπλώματα να ηρεμήσεις από το τρέμουλο. Και πάρε και χαρτομάντηλα να σκουπίζεις τη μύτη σου…
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 5/3/2015
