Μόλις επέστρεψα από ένα τριήμερο ταξίδι-αστραπή στην πρωτεύουσα της Σουηδίας, την Στοκχόλμη. Πως ήταν; Σούπερ: Άλλος κόσμος, άλλα κτίρια, άλλη ιστορία, άλλη αισθητική, άλλος τρόπος σκέψης, άλλη οργάνωση και πρόνοια για τον πολίτη, όλα άλλα. Στην αρχή που πας ψαρώνεις κανονικά. Δεν ξέρεις τι να πρωτοχαζέψεις: Τα μεσαιωνικά κτίρια γύρω από τα ποτάμια και τα κανάλια, με τις γέφυρες που ενώνουν πολλά νησάκια για να φτιάξουν ένα πανέμορφο αστικό σκηνικό; Τους πεντακάθαρους δρόμους , πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους; Την καθαριότητα και την καθαρότητα του νερού, της ατμόσφαιρας, των κτιρίων μέσα έξω; Μεγάλους κάδους σκουπιδιών δεν είδαμε πουθενά. Ρωτήσαμε τη φίλη μας που μένει εκεί τρία χρόνια και μας είπε ότι στην πολυκατοικία που μένει τα πετάνε μέσα σε ένα φωταγωγό και δεν ξέρουν τι γίνονται! Για το σύστημα υγείας, την δημόσια εκπαίδευσή τους και τις παροχές των πολιτών από το κράτος ας μην σας πούμε καλύτερα, γιατί θα βάλετε τα κλάματα και θα αρχίσετε τις αιτήσεις για βίζα και πολιτικό άσυλο.
Μην βιαστείτε όμως. Γιατί όλα αυτά έρχονται με κάποιο αντίτιμο. Πρώτο και καλύτερο ο καιρός. Αρχές Απριλίου που είχε σκάσει για τα καλά η άνοιξη, είχε ήλιο μεν με τέσσερις βαθμούς δε. Σου έπεφτε η μύτη και τα αυτιά αν δεν τα είχες καλυμμένα. Και πριν από λίγες βδομάδες μας είπαν ότι είχε μείον είκοσι! Ίσως γι’ αυτό είδαμε μόνο τρεις μοτοσυκλέτες (παρκαρισμένες). Επίσης τον χειμώνα βραδιάζει στις τρεις η ώρα το μεσημέρι και ξημερώνει κατά τις 11 το πρωί! Κατάθλιψη κανονική, γι’ αυτό μάλλον πίνουν αλκοόλ τον πάτο τους. Θα μένατε εκεί;
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 17/4/2014
