Δεν μπορείς να παίρνεις και να παίρνεις, και να μην δίνεις τίποτα. Δεν γίνεται να σε φροντίζει, να σε πηγαίνει βόλτες, να σου είναι πιστή, ετοιμοπόλεμη, και συ να τη γράφεις στα μαύρα τα κατάστιχα. Να την προσέχεις τη μοτοσυκλέτα σου (και την κοπέλα σου παρεμπιπτόντως).
Οι πιο πολλοί νομίζουν ότι τα μηχανάκια είναι γαϊδούρια: τους βάζεις βενζίνη κι εντάξει μωρέ, δεν παθαίνουν τίποτα αυτά, θα σε γυρνάνε εις τους αιώνας των αιώνων αμήν. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες μοτοσυκλέτες είναι σκυλιά του πολέμου και αντιστέκονται καλά στην αμέλεια του ιδιοκτήτη. Όμως ρε παιδιά με ελάχιστο χρόνο και κόστος θα είναι σινιέ πενιέ, μπιμπελό, θα τις βλέπετε και θα χαμογελάτε. Πάρτε για παράδειγμα ένα ταπεινό σπρέι σιλικόνης. Ψεκάστε τα μαύρα άβαφτα πλαστικά του σκούτερ ή της μοτοσυκλέτας σας, αυτά τα θαμπά και ξεθωριασμένα από τον ήλιο και τον καιρό. Πάρτε μετά ένα πανάκι και σκουπίστε ελαφρά ώστε να την απλώσετε ομοιόμορφα παντού. Βουαλά, μαύρα ολοκαίνουργια και γυαλιστερά πλαστικά για πολλές βδομάδες. Κόστος σπρέι: δεκατέσσερα ευρώ. Χρόνος περιποίησης: πέντε λεπτά (μαζί με το τσιγάρο).
Ή αυτοί οι σκουριασμένοι, καφέ χρώματος πλέον, λαιμοί των εξατμίσεων. Σιγά μην τους βγάλεις ποτέ να τους τρίψεις και να τους γυαλίσεις. Δεν χρειάζεται όμως: παίρνεις μια μαγική αλοιφούλα Autosol των δεκαεπτά ευρώ, βάζεις λίγη σε ένα πανάκι και την απλώνεις γύρω γύρω στους λαιμούς. Την αφήνεις λίγα λεπτά, σκουπίζεις με ένα άλλο πανάκι και μετά φοράς γυαλιά ηλίου για να μην τυφλωθείς από τη γυαλάδα. Χρόνος: πέντε λεπτά (χωρίς τσιγάρο). Αξία υπερηφάνειας μετά: ανεκτίμητη.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 26/7/2013