Υπάρχουν πολλές κατηγορίες μοτοσυκλετιστών – οι Varaderάκηδες, οι BMWδόβιοι, οι κάγκουροι, οι εντουράδες, οι KTMάδες, οι Τσοπεράκηδες, οι παπόβιοι… Οι συμπαθέστεροι όμως όλων μακράν, είναι αναμφίβολα οι Κλασικοί. Δεν υπάρχει κανείς που να μην τους γουστάρει αυτούς του τύπους.
Την προηγούμενη βδομάδα αναλύσαμε τι εστί κάγκουρας (και καγκουρογκόμενα). Παπιά καραφτιαγμένα, αυτοκίνητα τούμπανα, ηχορύπανση κάργα, βλέμμα “απαυτώνω και δέρνω”. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν εις τους αιώνας των αιώνων – όχι αμήν. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι.
Πριν από λίγες βδομάδες αναρωτιόμασταν στο μαγαζί αν υπάρχουν ακόμα καλοί κάγκουρες. Τι είναι όμως ο “κάγκουρας” (ή και “καγκούρι”); Καλά, όλοι τους ξέρετε, απλώς δεν γνωρίζατε ότι τους αποκαλούν έτσι. Είναι αυτοί οι οδηγοί αυτοκινήτων ή αναβάτες μοτοσυκλετών που παρεμβαίνουν στην εμφάνιση και τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου με αμφίβολης αισθητικής “βελτιώσεις”.
Οι κλασικοί μοτοσυκλετιστές, αυτοί που καβαλάνε παλιές ιστορικές μοτοσυκλέτες (κολοκοτρώνηδες που δεν πάνε μία), είναι υπέροχοι τύποι. Το ντύσιμό τους παραπέμπει κατευθείαν στην εποχή των δεινόσαυρων: στενά μπλουζάκια με τη φίρμα του εργοστασίου της μηχανής, στενά δερμάτινα παντελόνια (καμιά φορά καμπάνα), και σχεδόν πάντα κοτσιδάκι είτε έχουν μαλλιά είτε όχι.
Αυτοί είναι καινούργιο φρούτο. Δεν υπήρχαν παλιά αλλά εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια, άλλοι λόγω στυλ και άλλοι λόγω ανάγκης. Στην ουσία μεταπήδησαν από το πολυαγαπημένο τους αυτοκίνητο σε ένα δίτροχο που τους το θυμίζει πάρα πολύ, δηλαδή τα μεγάλα συνήθως σκούτερ.
Οι παπόβιοι είναι μια ιδιαίτερα συμπαθής κατηγορία μοτοσυκλετιστών. Ίσως επειδή όλοι μας κάποτε περάσαμε απ’ αυτό το στάδιο, ίσως επειδή είναι τρελοκομεία και μας κάνουν και γελάμε, ίσως επειδή είναι τελείως πυροβολημένοι. Θα τους συναντήσετε στην Ελλάδα (ή στην Ασία) μόνο, διότι εάν επιχειρούσαν να κυκλοφορήσουν σε καμιά σοβαρή χώρα θα τους είχαν μπουζουριάσει τα όργανα της τάξης στο πρώτο τετράγωνο, κατάσχοντας το μηχανάκι τους για πάντα.
Τα προηγούμενα άρθρα της σειράς “φυλές μοτοσυκλετιστών” προκάλεσαν ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια. Οι περισσότεροι γέλασαν με την καρδιά τους, ακόμα και οι ιδιοκτήτες των BMW, αν και μάθαμε ότι κάποιοι το πήραν περισσότερο σοβαρά απ’ όσο θα έπρεπε. Μην κάνετε έτσι ρε παιδιά, σας αγαπάμε όλους, πλάκα κάνουμε να γελάμε και να περνάμε όμορφα.
Την προηγούμενη βδομάδα περιγράψαμε τους BMWδάκηδες και σήμερα θα συνεχίσουμε με μια άλλη φοβερή κατηγορία η οποία υπήρχε και θα υπάρχει μέχρι τα βάθη των αιώνων. Μία ξεχωριστού ενδιαφέροντος κατηγορία μοτοσυκλετιστή που δεν έχει καταφέρει ποτέ να αναλύσει ή γιατρέψει κανένας ψυχολόγος, ψυχίατρος ή ψυχο-οτιδήποτε πουθενά στον κόσμο.
