Και αφήσαμε τελευταίους τους Άγγλους, επειδή είναι πολύ σημαντικοί στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Ίσως οι περισσότεροι να μην το ξέρετε, αλλά η εγγλέζικη Triumph είναι η παλαιότερη εν ενεργεία εταιρεία μοτοσυκλετών στον κόσμο, κατασκευάζοντας μοτοσυκλέτες από το 1902! Το 1983 την αγόρασε ο δαιμόνιος John Bloor, ο οποίος με σωστές επιλογές και όραμα την έχει φέρει σε κορυφαίο επίπεδο παγκοσμίως, και από φήμη και από πωλήσεις.
Μιλήσαμε για τις νοοτροπίες των Ιαπώνων, των Ιταλών, των Γερμανών, των Αυστριακών, είναι δυνατόν να μην πούμε για τους Αμερικάνους; Όχι βέβαια, ειδικά όταν τους έχουμε ζήσει τόσο πολύ – οκτώ χρόνια σπούδαζα εκεί.
Δεν έχουμε πάει ποτέ στο εργοστάσιο της KTM στην Αυστρία αλλά πολύ θα το θέλαμε. Όχι για να γνωρίσουμε το σχεδιαστή του ολοκαίνουργιου καταπληκτικού KTM 1190 Adventure, ούτε για να χαζέψουμε τις γραμμές παραγωγής και το σύγχρονο εξοπλισμό τους. Αυτό που θα θέλαμε είναι να δουλέψουμε και να οδηγήσουμε μερικές μέρες μαζί τους. Οι τύποι είναι “άρρωστοι”, έχουν εμμονή με την αδρεναλίνη και θέλουν η έκκριση της να είναι ασταμάτητη όσο είναι ξύπνιοι.
Μας λένε συχνά την μέγιστη μπαρούφα (και επιμένουν κιόλας!) “αν είναι να πέσω δεν με σώνει τίποτα από αυτά τα προστατευτικά.” Μωρ' τι μας λέτε; Ακούστε να δείτε μια ιστορία για να καταλάβετε πόσο άδικο έχετε.
Είπαμε για τους Ιάπωνες, είπαμε για τους Ιταλούς, γίνεται να μην πούμε για τους Γερμανούς; Μεγάλη δύναμη και αξιοθαύμαστοι, ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς τι έπαθαν στον Β Παγκόσμιο πόλεμο, πριν από λίγα μόλις χρόνια. Σκυλιά στη δουλειά, αλλά και με μυαλό και τεχνογνωσία, έχουν καταφέρει να δώσουν το δικό τους στίγμα σε όλα τα μηχανοκίνητα και όχι μόνο.
Την προηγούμενη φορά σας είπαμε ότι θα θέλαμε μια μέρα να πάμε στην Ιαπωνία επειδή θαυμάζουμε τη φιλοσοφία τους και τον επαγγελματισμό τους. Και στην Ιταλία όμως θέλουμε να πάμε, κι ας έχουμε ξαναπάει πολλές φορές.
Ας μην είμαστε αχάριστοι, πέντε μέρες στα Κύθηρα ήταν καταπληκτικές και αρκετές για να φορτίσουν λίγο οι μπαταρίες. Εκεί, κάτω από την ομπρέλα, άφησα για λίγο το αγαπημένο μου βιβλίο και έπιασα λίγο την κουβέντα με τον εαυτό μου. Καλά τα πήγαμε. Τον ρώτησα αν τα χρήματα δεν ήταν θέμα, που θα ήθελε να ταξιδέψει; Κι αυτός μου απάντησε “ένα μήνα στην Ιαπωνία.”
Σπουδαίο πράγμα. Και απαραίτητο. Χρειάζεται που και που να διακόπτουμε από τη ρουτίνα και το άγχος, τον απαίσιο ήχο του ξυπνητηριού, την κατεβασμένη φάτσα μέχρι τη δουλειά, τα μούτρα κατά τη διάρκειά της. Και την κίνηση, και τον όχλο που έχει τρελαθεί από τη ζέστη και την παράνοια, και τα τηλέφωνα... Ναι, οι διακοπές είναι απαραίτητες.
Δεν μπορείς να παίρνεις και να παίρνεις, και να μην δίνεις τίποτα. Δεν γίνεται να σε φροντίζει, να σε πηγαίνει βόλτες, να σου είναι πιστή, ετοιμοπόλεμη, και συ να τη γράφεις στα μαύρα τα κατάστιχα. Να την προσέχεις τη μοτοσυκλέτα σου (και την κοπέλα σου παρεμπιπτόντως).
Την Δευτέρα που μας πέρασε 15 του μήνα, ξεκίνησαν πανηγυρικά οι εκπτώσεις, οι οποίες θα κρατήσουν μέχρι τέλος Αυγούστου. Μην τις σνομπάρετε τις εκπτώσεις, βγείτε να χαζέψετε και θα δείτε ότι θα βρείτε πολλά πράγματα σε τιμές που δεν είχατε φανταστεί.
-w_1000.jpeg "GASΟΛΟΓΙΕΣ #414 | MADE IN GERMANY")
